Whispered

CHAPTER 1

♡︎

" Hanggang tingin nalang ba? Ako'y bumubulong saiyong tabi" saad ko sa madramang tono.

"Bitch, what is that song? some lyrics are familiar pero hindi ko alam kung anong kanta yan. Care to share"

"Uncultured swine ka. It's Bulong by December Avenue. Where are you born, Viariel in the 80s? Palibhasa puro Airsupply yung tugtugan sainyo"

"Bitch, ikaw ang uncultured. Mali mali ang lyrics mo. Saka duh, Airsupply never gets old. It is a legend and a classic love songs" she said even flipping her hair.

"Hanggang tingin nalang, bu mu bu long sa iyong tabi"

I even enunciate the lyrics per syllable. I don't understand the lyrics and the meaning of the song. May mga tao pa bang kayang manatili ng ganon sa isang tao? I'll never let myself to experience that, isang malaking katangahan nalang kapag hinayaan ko ang sarili ko sa ganoong sitwasyon.

NANG makarating kami sa room namin everyone is in a round formation na parang may pagtitipon na kung ano. They began shouting habang ang iba ang humahalakhak pa.

"Miss, I'm available pero sa tingin ko may sakit ako" someone said obviously laughing at his own words.

"Pakiramdam ko kase malakas na ang tama ko sayo"

Nagsigawan naman ang karamihan, pulos mga lalake pa ito. Mga weirdo naman to parang ngayon lang nakagamit ng dating app. Dati rati lang sa Omegle sila nantritrip tapos ngayon naman sa Monkey app ata yon.

Nagulat naman ako ng may biglang tumapat na cellphone sa mukha ko. I angrily looked at him and tinabig ko yung cellphone.

"She's your type, sir? Yes , yes what are you going to show her sir?" he began laughing like crazy na pati yung mga nasa likod ay natawa din.

He showed me again the camera and my eyes widen because of what I saw.

"Kadiri ka talaga dinosaur, what the fuck"

The man showed me his fucking dick.

Everyone is still laughing because of that. They are now teasing dinosaur at pinagaasar na sya na dinosaur ang pangalan nya.

"Ulul! Hindi dinosaur ang pangalan ko. Ang ganda ganda ng pangalan ko tapos tatawagin mo lang akong dinosaur. Nung isang araw, milo dino tapos ngayon naman dinosaur. Grabe talaga, Lauren. Palagi mo nalang akong sinasaktan at hindi inaalala. Tigilan mo na ang pagwasak sa puro kong puso at inosente kong sarili" he even held his chest to exaggarate his words.

I rolled my eyes at him at nakuha pa ako nitong kindatan.

"Dyno Syrus Del Rio, hindi milo dino at lalong hindi dinosaur. We've been classmates for years pero parang hanggang ngayon hindi mo parin alam ang pangalan ko" he even extended his hand to me.

"Lauren De Diaz. I'm sorry, Syrus. Hindi lang talaga ako magaling sa pagmemorize ng names" I sincerely apologize.

"Ayos lang yon saakin. Ay, naalala ko na yung itatanong ko sana kung may partner ka na sa project natin sa ano sa Photography, yung sa MAPEH 'diba?"

"Si Viariel siguro, bakit wala ka pa bang partner 'don?"

"Meron namang mga nagaaya saakin, pero gusto ko talaga ng maayos na subject. Baka kase magpabuhat lang o di kaya hindi pa magcooperate. Hindi naman kase sa pagaano pero pag usapang Photography, seryoso ako"

Sa huli, tumabi na rin sya saakin at nagkwento pa ng tungkol sa photography. It seems like he's really serious when it comes to taking pictures, I see a man with passion in his eyes. Kung tutuusin tama nga naman sya, may mga kagrupo kasi talagang hindi nagcocooperate at ang tangi lang na ginagawa ay sumabit sa mga kagrupo tapos sa huli wala namang ambag.