14.BÖLÜM

453 23 0
                                    


Keyifli okumalar. Bölüm hakkında görüşlerinizi bekliyorum.

🌘

Sabah çalan telefonumla uyandım. Kim olduğuna bakmadan açtım.


“Efendim?” konuşurken esniyordum. Saat çok erken olmalıydı.


“Kanka uyan bir şey buldum.” Erdemdi galiba.


“Erdem?”


“Bırak uykuyu kalk.”


“Tamam söyle sen.”


“Şu sarışın çocuğun instagramını buldum.”


“Eee?”


“Batu, Ulaş, Onur hepsini takip ediyor. Alpay’ın arkadaşı falan mı ki?”


“Yeni gelmiş yurtdışından demiştin. Bildiğim kadarıyla onun yurtdışında arkadaşı yoktu.”


“Kanka şu iki yılda nerede olduğunu bilmiyoruz ki. Belki yeni tanıştı.”


“Olabilir. Alpay’ı takip ediyor mu?”


“Alpay instagram kullanmıyor. Kullanıyorsa da ya fake ya başka isim.”


“Ben bugün hastanın odasına bakmaya çalışırım ama tek gidemem gözcü lazım.”


“Ben gelirim, boşum bugün.”


“Cidden mi? Çok iyi olur.”


“Kaç gibi geleyim?”


“Öğlene doğru gel.”


Hazır bu kadar erken kalkmışken koşuya çıkabilirdim. Hazırlanıp sahile geçtim. Yarım saat kadar koştuktan sonra banka oturup soluklandım. Az ileride Anıl’ı gördüm. Sabah akşam buradaydı galiba. Selam vermek için kalkacaktım ki yanına Arda geldi. Giyim tarzları sayesinde ayırabilmiştim. Ben onlara bakarken Ardayla göz göze geldim. Tek kaşı havada bana bakıyordu. Bakışlarına bir anlam verememiştim. Fazla umursamadan önlerinden geçtim. Geçerken bana bakan Anıl’a baş selamı vermiştim. Simit alıp eve geldim. Kahvaltıyı hazırlayıp ikizlerin odasına gittim.


“Bartu, Barlas kalkın hadi.”


Bartu sesimi duyunca direk arkasını döndü. Uyuyamamıştı pek sanırım, gözleri kızarıktı. Hemen yatağına oturup gözlerine dokundum

“İyi misin?”


“Uyuyamadım pek.”


“Ağrın mı oldu?”


“Aşırı değil.”


“Ne demek aşırı değil. Uyutmayan bir ağrıymış belli işte. Neden kaldırmadın beni?”


“Güzelim doktor normal dedi. Az sakin.”


“Olmaz öyle. Benimle hastaneye geliyorsun konu kapanmıştır.”


Onun cevabını beklemeden odadan çıktım. Ömer abim de uyanınca kahvaltıya oturduk. Abimin de beni desteklemesi üzerine Bartu şuan hastanede benimleydi.
Burak bir asistanla konuşuyordu. Bartu’yu oraya çekiştirdim.


“Burak bir bakar mısın?”


“Sorun yoktur umarım.”


“Abilerimden Bartu. Bartu doktor arkadaşım Burak.”


“Memnun oldum, geçmiş olsun.”


“Ortopedi  doktoru kim?”


“Ayşe Hanım. Üst katta odası.”

KIRIK KALPLERİN PARÇALARI (TAMAMLANDI)Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz