Yaz Kampı

35. Bölüm

Göksu'dan

Özgür ile sevgili olduğumuzu öğrenmişlerdi. Evet Özgür ile sevgiliyiz ama Ateş,

Onu unutamıyorum.

O gece bize dokunmaya kalkması aklımdan çıkmıyor.

Cemre: Göksu, huhuuu

Göksu: hı

Cemre: ne oldu ikiz daldın

Göksu: siz gidin benim biraz işim var

Özgür: sevgilim iyi misin

Göksu: iyiyim siz gidin

Özgür: bende seninle gelsem

Göksu: sen kal ya

Özgür: peki

Göksu: iyi eğlenceler

Onlar farklı yere gittiler bende onlar gözden uzaklaşınca Ateş'in evine doğru yol aldım.

Onunla konuşacak yüzleşecektim.

O böyle bir insan değildi neden böyle yapmıştı.

Kafamda bir sürü soru vardı ve ben şimdi tüm sorularıma cevap arıyordum.

Ateş'in evine gittiğimde bir garip olmuştum. Eskiden bu kapının önünden geçsem heyecanlanırdım şimdi ise hiçbirşey hissetmiyordum.

Elimi kapıya yaklaştırdım tam tıklatacakken, kapıyı çalsam mı çalmasam mı arada kaldım.

Ama bugün Ateş ile görüşecektim.

Hiç düşünmeden kapıyı çaldım.

Kısa süre sonra kapı açıldı.

Hiç ummadığım bir manzara ile karşılaştım.

Saçları dağınık, gözleri kıpkırmızı, göz altları mosmor, dudakları kurumuş, yanakları ve burnu kızarmış bir Ateş duruyordu.

Göksu: a- ateş

Ateş: Gö- Göksu'm

Ateş sıkıca sarıldı ve ağlamaya başladı.

Ateş: seni çok özledim

Saçlarıma minik öpücükler kondurdu.

Ateş: seni bir daha asla bırakmayacağım, seni kaybetmeyi göze alamam

Bu hali canımı yakıyordu.

Göksu: konuşmaya geldim

Ateş: gel gel içeri konuşalım

Salona geçtik ve karşı karşıya oturduk.

Ateş: birşeyler getireyim mi?

Göksu: hayır teşekkürler

Ateş: tamam

Göksu: senin bu halin ne