Saglit || A VICEION SHORT STORY

Special Chapter ;)

Vice's POV

Pagkatapos ng kasal ni Ion, nag stay muna ako dito sa Bahay ng iilang mga araw, kasama ko naman din sina nanay at mga kaibigan ko. Andito kami ngayon sa Sala, may kanya-kanyang mga ginagawa. Ako naman, nakatulala lang, iniisip kung ano na kaya lagay ni Ion, iniisip kung masaya ba talaga siya sa piling ni Donna.

"Uy Vice! Tulalang-tulala ah!" Sabi ni Billy habang kumakain ng Ice Cream.

"Wala iniisip ko lang kung, masaya kaya siya? Ayos lang kaya siya?" Sabi ko.

"Vice, ilang araw na nakakalipas bakit di mo pa rin nakakalimutan si Ion?" Sabi ni Jhong.

"Ewan ko. Siguro nasanay lang ako nakikita siya, naamoy siya, nayayakap siya. Ewan ko pero naninibago 'ko. Dati naman nung nag-hiwalay kami hindi."

"Kailangan mo ng masanay. Buong buhay mo ng dadalhin iyang sakit na nararamdaman mo sakanya. And remember, sabi mo samin, sarili mo naman aalalahanin mo." Dagdag ni K.

"Kailangan mong mag focus sa sarili mo, remember may sakit ka. Masama na nag iisip ka nang kung ano-anong mga bagay." Sabi ni Jhong. Tumango lang ako bilang pagsang-ayon

3 weeks later..

Eto na yung araw na pupunta ako sa Japan. Hindi lang naman ako pumunta dun para tumira, pumunta ako dahil gusto ko dun ako magpaggamot. Kasama ko sina nanay, ate babot, at si Vhong. Silang tatlo ang sasama sakin dito sa Japan. Kasalukuyan kaming nasa kotse na, nandito narin kami sa Japan. Habang magmamaneho kinausap naman ako ni Vhong.

"ayos ka lang?" Tanong niya.

"h-ha? Oo, nilalamig lang." Sagot ko, binigay niya sakin yung isa niyang jacket, nag thank you naman ako. Nakakabinging katahimikan ang loob ng kotse buong biyahe. Tulog sina nanay at ate babot, ganun rin si vhong. Ako naman nakatingin lang ako sa bintana at pinamamasdan ang mga dinadaanan namin.

Naalala ko na naman si Ion. Paborito niya kasing bansa ang Japan. Kapag bakasyon or walang ginagawa sa showbiz, dito kami madalas mamasyal. Dito cinelebrate namin yung first halloween namin together, first christmas and first new year. Lahat nalang naalala ko tungkol sakanya, tungkol samin.

malapit na sana kami sa pupuntahan namin ng bigla akong nakarinig ng preno, pumepreno ang driver namin pero ayaw. Ginising ko ang tatlo, pero huli na ang lahat, buti nalang nasa harapan ako, at sila ang nasa likod, lalo na si nanay, pinikit ko ang aking mga mata at naramdaman ko na parang nabunggo kami. Nauntog ang ulo ko sa salamin.

.

.

.

"Amnesia. May amnesia si Vice. Sila nanay lang at vhong ang hindi gaanong napaektuhan dahil nasa likod sila. Sa ngayon 50-50 ang buhay ni vice. Dagdag mo pa sakit niya sa puso. Malala ang kalagayan niya, sana kayanin ng katawan niya yung sakit." Anne.

-The End-