[ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ]➊.ဇာတ္လိုက္ကိုေရွာင္ရွားရမယ္! [ဇာတ်လိုက်ကိုရှောင်ရှားရမယ်!]

.. ၁၇၇ ..

《Zawgyi》

အပိုင္း - ၁၇၇
[မဂၤလာပြဲ - ၂]

တကယ္ေတာ့ ဦးစားေပးတာေတြက အမ်ားႀကီး ရွိေလသည္။

ခ်န္းစီႏ်န္က ခ်င္းစုယြဲ႕ရဲ႕စကားကိုၾကားေတာ့ ေျခလွမ္းေတြကိုရပ္လိုက္ကာ သူမရဲ႕ဝတ္စံုမွ စည္းေႏွာင္းထားတဲ့ ၾကယ္သီးထံုးေတြကို ငံုၾကည့္လိုက္သည္။ ထိုမွတဆင့္ ဝတ္စံုကင္းလြတ္သြားသည့္ ႏူးညံ့တဲ့ေျခေထာက္ေလးေတြဆီသို႔ မ်က္လံုးေရာက္သြားသည္။
"မင္းသာသတိမေပးရင္ Aၿမိဳ႕ကို ထြက္ေျပးတုန္းက Aေကာလိပ္က အေဆာင္အဦအသစ္ဖြင့္ပြဲ အခမ္းအနားကလို ခ်ီေဖာင္ဝတ္ထားတာကို ကိုယ္ေမ့ေတာ့မလို႔"
[T/N အပိုင္း ၆၅ မွာပါ]

ဒါေပမယ့္ အဲဒီအခ်ိန္က ခ်ီေဖာင္က ပိုတိုကာ အကြဲကလည္း ပိုရွည္၏။

အဲဒီတုန္းက ထိုဝတ္စံုႏွင့္သူမကို ေအာက္မွာဖိကာ အက်ႌကိုျဖဲပစ္လ်က္ သူမရဲ႕ရွည္လ်ားသြယ္လ်ေသာ ေျခတံေတြကို သူ႔ေဘးမွာ ခြထားေစခ်င္သည့္စိတ္ေတြ နက္နက္ရွိုင္းရွိုင္းျဖစ္ခဲ့ရသည္။

ထိုစိတ္ကူးကို အတိတ္မွာ အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ သတိျပဳမိခဲ့ၿပီး ဒီေန႔ကေတာ့ ထူးျခားသည့္ေန႔ျဖစ္၏။ ခ်န္းစီႏ်န္က သူမကို ေသခ်ာေပါက္ ေစာေစာ အနားယူခိုင္းလိမ့္မည္မဟုတ္ေပ။

နံရံမွာ အဖိခံထားရသည့္ ခ်င္းစုယြဲ႕မွာ ေခါင္းကို ခက္ခက္ခဲခဲေမာ့လိုက္ရသည္။ သူ႔ေခါင္းက သူမရင္ဘတ္ေပၚတြင္ ငံု႔က်လာသည္ကိုခံစားလိုက္ရကာ အက်ႌက ၾကယ္သီးထံုးေတြကို ကိုက္ေန၏။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ခ်င္းစုယြဲ႕က နားလည္မိသြားသည္။ ခ်န္းစီႏ်န္က သူမရဲ႕အဝတ္ေတြကို လ်င္ျမန္စြာခၽြတ္ပစ္ႏိုင္တာ အံ့ဩစရာမရွိေတာ့ေပ။ သူ႔သြားေတြရဲ႕ အျမန္ႏႈန္းက ေၾကာက္ဖို႔ပင္ေကာင္းေလ၏။

ခ်င္းစုယြဲ႕က သတို႔သားရဲ႕ဆံပင္တိုေတြကို ပုတ္လိုက္သည္။ သူမရဲ႕ဝတ္ရံုၾကယ္သီးအထံုးေတြကို ကိုက္ေနသည့္သူရဲ႕ ဆံပင္ကိုလည္း ရႈပ္ပြေအာင္လုပ္ရမည္။

ခ်န္းစီႏ်န္က ခ်င္းစုယြဲ႕ရဲ႕လႈပ္ရွားမႈေတြကို သတိျပဳမိကာ ေခါင္းေမာ့၍ နက္ရွိုင္းစြာ စိုက္ၾကည့္လာသည္။