BRIDE OF A MAFIA BOSS

U N A

U N A

-

I wish.

"Bakit ganito Joanah? I didn't enroll you in a private school just to receive this kind of grade! How could you do this to me? Huh! "

Pababa ako ng hagdan ng marinig ang umlingawngaw na sigaw ni mommy, I run because i dont want to upset her more. Bahagya ko pang inayos ang salamin ko dahil parang ano mang oras ay mahuhulog.

"Mom. "

I whisper when i finally reach the dinning area. Naroon si ate Jairah, Si kuya Andrew at si daddy.

"What? Yan lang ang sasabihin mo? Joanah. Wake up! " she shout.

Maluha luha akong tumingin kay daddy. He look worry and sad. Nag aalala sya sa akin at na lulungkot din siguro. But ano ang magagawa ko? I did my best! Kung hindi iyon sapat at hindi nila makita hindi ko na kasalanan.

"Bakit ba ang bobo mo? "

She whisper. Disappointed. Bahagya akong yumuko at pumikit ng mariin dahil sa sobrang sakit. I need her support. Pero hindi eh.. Kailan lang ba ako naka tanggap nang suporta mula sa kanya?

"Stop it clarissa! "

Dad said. Bumuntong hininga ako. Hindi ko gusto na ako ang pinag mumulan ng away nila.

"What? Kaya nagiging pabaya yang anak mo philip! Kino konsinte mo. "

Padabog syang tumayo. Rinig ko ang pag hulog ng kubyertos sa sahig na agad pinulot ng maid. Wala akong na gawa. Wala akong na sagot. Nana tili akong naka tayo habang binalikan ang sinabi nya.

"Come here Joanah! "

Tumingin ako kay kuya Andrew. Laglag balikat na umupo ako at agad kumuha ng sandwich.

"Thats okay Hija, Just do your best okay? Intindihin mo nalang ang mommy mo dahil marami ang naging problema sa company this past few days. I gotta go now. Take care. "

Ngumiti ako kay daddy. Yumuko sya at agad na hinalikan ang aking noo.

"You too.. Andrew and Jairah! "

Tahimik akong ngumuya. Walang nag salita sa amin pero binasag ni ate ang katahimikan.

"Bakit ang baba ng mga grades mo Ysay? "

She ask with burrows furrowed. Umayos ako ng upo bago umiwas ng tingin.

How can i tell them that i am one of the most bully in school? How can i tell them that i didnt have a friend even one? Im always alone in school! Walang kaklase na gusto akong maging groupo sa lahat ng activity. Kahit teacher ay pinandidirian ako like i am one of the most ugly in this world.

How can i tell them that? Na hate ako ng lahat ng tao sa university kahit wala naman akong ginagawa!

"Joanah Ysabelle. Are you with me? "

Kumurap ako. Tumango nalang ako bago kinuha ang baso na may tubig at ininom.

"Dont disappoint mom this much please. "

Tumigin ako sa kanya. Mula sa kanyang mahaba at maitim na buhok. Matangos na ilong, ma pupulang labi, Malalim at mapungay na mata. Maputing balat. Perpektong pag guhit ng kanyang kilay. At sa ayos ng kanyang sarili ay parang ayaw kong maniwala na mag kapatid kami. Ibang iba sa ayos ko na nerd at manang.

"Im.... Sorry! "

If i am this disappointed to you. Of this family.

"Hurry up. Your late. "

Tumango ako. Nag nakaw ako ng tingin kay kuya na madilim akong tinitignan.

"May boyfriend ka ba? "

I stop in the middle when i hear what he say.

Did je just mention that i already have a boyfriend? That's why my grade is low? Pinapa kita nya ba na kaya mababa ang ang mga grado ko dahil may boyfriend ako?

Mapait akong napa ngiti. I give him my usual stare. Cold and emotionless.

"No... Of course not! " i hissed.

Kung mayroon man, sana si Clyde lang.

"I need to go! "

Iyon lang at mabilis akong umalis ng bahay. Pumasok ako sa kotche. Naging malungkot ang sistema ko ng maisip na madami namang bubully sakin sa school. Swerte ko lang kung tutulungan ako ni Clyde. Pero hindi eh.

Kasi may girlfriend sya. Kita mismo ng aking dalawang mata kung gaano sya ka ganda. Ka simple, ang bait. Isang volleyball captain at palaging top sa klase. Na iisip ko palang na ganyan ang tipo ni clyde nanghihina ako. Grabe ang insecurities sa akin. Minsan na iisip ko.

Kung kasing ganda, bait, at talino ba ako ni Hope ma gugustuhan din ako ni Clyde?

i was third year college back then. Last year to be exact. Yumuyuko ako habang nag lalakad dahil pinag titinginan ako habang tinatawan. Grabe ang hiya ko. Napapa luha na lang ako pero grabe ang pag pipigil.

Hindi ko sinasadya na mamaharap ko si Daniela. She throw some hurtful word that effect my feelings. Wala akong nagawa kundi yumuko at manahimik.

Loser
Nerd
Stupid
And more...

I wish i could stop this. I wish could fight them. I wish i could stand. I wish i can be. But.. That was all just a wish.. A dream.. A hope.

Sa gitna ng sigawang iyon ay umalingawngaw ang kanyang boses. I thought another bully. Yung mas malakas kay daniela.. Pero hindi eh.. Dahil kita ko ang takot sa kanyang mata bago mabilis na umalis sa aking harapan.

Bigla na lang akong ngumiti. May nag ligtas sa akin.

Paulit ulit iyon nang yari.
Hanggang sa Sya mismo ang nag sabi na may girlfriend na sya. Hindi ako na saktan ng sobra pero may parte sa akin na nawala.

I feel like i lost a hero.

I feel like i lost him.

Like i need to know my place.

Na hindi sya palaging nasa tabi ko.

Na hindi sya akin.

-------------------

U.G.