KISA AŞK HİKAYELERİ

BÜLBÜLÜN GÜLE AŞKI

Günün birinde Bülbül, bir Güle aşık olmuş. Ama ne aşık olmak! Gül Bülbülün bağrından kızardıkça gonca, gonca açarmış. Bir gün yükseklerden uçan bir Kartal, bu gülü görmüş bahçede ve ilk görüşte vurulmuş Gülün güzelliğine.

Kartal Gülün yanına gelmiş. Derdini açmış. Kartal bu göklerin efendisi, kuvvetli ve gözü kara. Gülde sevmiş Kartalı, aşkından yanan Bülbülü unutmuş.

Gitme kal diyen Bülbüle rağmen, Kartalın ağzında dağlara doğru yükselmiş. Gül gidince Kartal, harap, perişan, yemez, içmez ve ötmez olmuş.

Kartal gülü dalından koparınca, güzelliği günden güne solmaya başlamış. Zamanla da bakmaz olmuş, Gülün solgun yüzüne. Kartalın sevgisi, sadece Gülün güzelliğineymiş çünkü.Gül anlamış ki, onu bunca güzel yapan, Bülbülün fedakarlığı ve aşkı imiş.

Bin pişman olmuş. Bahçesine dönmek istemiş. Kartalda gülü almış ve bahçesine geri getirmiş. Onun döndüğünü gören Bülbül, renginin solmasına ve güzelliğinin gitmesine aldırmamış. Gül tutulmuş toprağa, Bülbül konmuş yanı başına, eskisi gibi bağrına dikenleri bata, bata beslemiş Gülü.

Gül güzelleştikçe Bülbül zayıflamış. Bitap düşmüş. Çünkü yaşatmak için, her zamankinden daha çok vermiş kanından, canından. Bir sabah Gül, alev gibi al bir gonca ile açmış. Birde bakmış ki, yanı başında ki Bülbül, can vermiş.

Bülbül, Gül yaşasın diye kendi canını vermiş. Gül o gün anlamış ki, aşk Bülbül gönüllülerin işi! Bülbül gibi sevmeyeceksen, aşk meydanına çıkmayacaksın demiş ve öyle bir ah etmiş ki, kırılmış dalı ve Bülbülün yanına düşüvermiş.