[ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ]➊.ဇာတ္လိုက္ကိုေရွာင္ရွားရမယ္! [ဇာတ်လိုက်ကိုရှောင်ရှားရမယ်!]

.. ၁၈၀ ..

《Zawgyi》

အပိုင္း - ၁၈၀
[ဘယ္သူ႔ကို ျဖားေယာင္းဖို႔ ႀကိဳးစားေနတာလဲ - ၂]

ခ်င္းစုယြဲ႕က သူ႔ကင္မရာမွန္ဘီလူးကို ၾကည့္လိုက္သည္။ အဲဒီေနာက္ေတာ့ ကင္မရာကို လုယူေတာ့သည္။
"ကၽြန္မလည္း ရွင့္ပံုေတြကို ရိုက္ထားခ်င္တယ္ ... ပါပါး မာမားနဲ႔ အဘိုးတို႔ကိုျပဖို႔"

ခ်န္းစီႏ်န္က လ်င္ျမန္စြာ ေရွာင္လိုက္၏။

ခ်င္းစုယြဲ႕က စိတ္ဆိုးခ်င္ေယာင္ေဆာင္လိုက္သည္။
"ခ်န္းစီႏ်န္ .... ရွင္က ဒီေလာက္ထိလွေနတာ မဟုတ္ဘူးလား? ကၽြန္မက ပံုေလးနဲနဲေလာက္ ရိုက္ခ်င္ရံုပါ!"

ခ်န္းစီႏ်န္ ေရွာင္ရျခင္းရဲ႕ေနာက္ကြယ္တြင္ နက္နဲသည့္ အေၾကာင္းရင္းေတြမ်ားစြာ ပါဝင္ေနသည္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ရက္အနည္းငယ္က သူမက ဒီလိုပဲ ဓာတ္ပံုနဲနဲေလာက္ ရိုက္ခ်င္သည္ဟု ေျပာခဲ့သည္။ ဒါေပမယ့္လည္း အဆံုးေတာ့ သူမလက္ထဲ ကင္မရာ ေရာက္သြားတဲ့အခါမွာ သူရိုက္ထားတဲ့ပံုေတြမ်ားစြာထဲက ပံုေလးနဲနဲသာ က်န္ေတာ့ေလသည္။

ဒီအေၾကာင္းကို ညေတာ္ေတာ္နက္ကာ ဟိုတယ္ျပန္ေရာက္မွ သိခဲ့တာျဖစ္ၿပီး သူမကိုေမးေတာ့ တီဗြီၾကည့္ရင္း အသီးေလးစားရင္းနဲ႔မွ ျပန္ေျဖတာက...
"ရွင္ရိုက္ထားတဲ့ပံုေတြက အရမ္းရုပ္ဆိုးလို႔ ဖ်က္လိုက္တာ" ဟူ၍ ျဖစ္ေလသည္။

ခ်န္းစီႏ်န္က စိတ္ညစ္သြားေတာ့ေလသည္။

သူ႔ဇနီးကို သူရိုက္ေပးတဲ့ တစ္ပံုစီတိုင္းက ေတာ္ေတာ္ေလး ေကာင္းမြန္လွပတဲ့ဆိုတာ သူ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းႀကီး သိေလသည္။

သူ ေတာ္ေတာ္စိတ္ဆိုးသြားသျဖင့္ ထိုညက ပံုမွန္ထက္ အားပိုျပင္းသြားခဲ့သည္။ ထိုတစ္ေလၽွာက္လံုး သူမက သူ႔ပုခံုးကို တင္းက်ပ္ေအာင္ဆုပ္ကိုင္ထားလ်က္ အရွိန္ေလၽွာ့ဖို႔သာ ေျပာေနခဲ့ရသည္။ အဆံုးမွာေတာ့ သူမက ခ်ိဳသာတဲ့စကားလံုးေတြနဲ႔ ေခ်ာ့ေမာ့ေတာ့မွ သူမအား မလႊတ္ခ်င္လႊတ္ခ်င္နဲ႔ လႊတ္ေပးေလသည္။

အဲ့တာေၾကာင့္ ခ်င္းစုယြဲ႕ဟာ သူ႔ကင္မရာႏွင့္ ဘယ္ေတာ့မွ ထပ္ၿပီးမကစားဖို႔ သင္ခန္းစာရသြားေတာ့သည္။