bakit ako? (bl story)

EPISODE 1

EPISODE 1

They are all shocked when I asked my question... it was unexpected to be honest. Tumingin ako sa paligid at lahat sila'y nakatingin sa akin. May iba namang palihim na tumatawa at may nakakunot ang noo.

"We've been waiting for you for almost an hour and you're just going to back out?" Ross asked me seriously why I am shivering.

He has a lot of point though but the way they're looking at me ay parang kahit isang liriko ng kanta ay hindi ko maibibigkas.

"Uh... so pwe-"

"Of course! Justine, go ahead. The floor is all yours," Christian cutted me off.

Ngumiti ang lalaki sa 'kin na para bang ako ang manok niya sa audition na 'to. He's also one of the three judges and I gave him a small smile.

I choose a song that I am comfortable to sing. Music is my life, they give me chills, happiness at higit sa lahat ay inaalis nito ang mga problema ko... noon. Lumaki akong nasa paligid ko ang musika ngunit ito rin ang nagbigay sa akin ng masakit na karanasan.

Handa na ang lahat. 'Yung kanta ayos na, hawak ko na rin ang mikropono at magsisimula na sana ako ngunit biglang nagsalita si Ross. He used his mic.

"What if you'll use a guitar?"

My heart start to run fast and my throat begin to dry because of what he asked.

Gagamit ako ng gitara? Bakit?!

"Uh b-bakit?" kinakabahang tanong ko at bigla akong nairita nang makitang ngumisi siya.

"Take a look at the time... what is your name again?" Christian whispered something on him and I feel that was my name, "ooh Justine... yeah. Just take this as a consequence... 'cause you know what I mean." He smiled like an evil.

Napakaangas niya magsalita, para bang siya ang nagtayo ng eskwelahan na 'to. Daig niya pa ang may ari ng mundo ah! Mas lalo pa akong nairita nang may sumigaw, ay mali, sabihin na nating gumatong.

"Deserve! Tama 'yan Ross, maaga kaming lahat dito tapos siya late?" My eyes widened when I looked at him. Si Chris.

'Yung isa sa mga kakumpitensiya ni Nicko.

The guy grinned in front of me. "You want to continue this?"

Sa naging tanong niya ay naramdaman kong parang pinagti-trip-an niya ako at siguro ang tanging alam niya lang ay ang pagiging bading ko.

Sige... bring it on Ross Ventura.

Tumango ako, "So... nasaan 'yung gitara?"

The shock flows on his eyes because of my daring question, akala mo ah. Nahuhulaan ko agad kung ano ang reaksiyon niya base sa kaniyang mga mata.

Magulat ka lang, ginulat mo rin ako e.

Nikita kong ngumisi siya habang pinaglalaruan ang ballpen an nasa kaliwang kamay at kinabahan rin ako nang makita ko si Janine na papalapit na may dalang gitara.

Ilang taon akong hindi humawak ng ganyan.

"Kaya mo bang gamitin 'to?" she mouthed softly. Alam kong kinakabahan siya para sa akin pero marunong ako.

Tumango ako, "O-oo, thank you," sagot ko at ngumiti siya sa akin.

Ang una kong ginawa ay sinabit ang gitara sa balikat at may napansin akong pick sa string kaya kinuha ko ito. Bigla akong nagtaka ng makita ang maliit na letter R na nakasulat dito pero isinawalang bahala ko 'yon. I need to focus.

Before strumming the guitar I glance on eyes of Ross again and the annoyance is overflowing. I know he was thinking that I am not expert of playing this thing... so let see.