Chapter- 11 [Finale]

5.4K 918 100
                                    

Zawgyi

တကယ္တမ္းမွာေတာ့ 'အဲ့တာ' ဟာ ပါတီညကတုန္းက မျဖစ္ပြားခဲ့ပါေခ်။ အဲ့ညက  ခ်ံဳးသာ့ဖန္းတစ္ေယာက္ ဗိုက္အင့္ေနတာနဲ႔တင္ ဘာမွမလုပ္လိုက္ႏိုင္ဘူး။

ဒါေပမဲ့ ရက္အနည္းငယ္ၾကာျပီးေနာက္မွာေတာ့.....

ထိုညက သာမန္ညလိုပဲ.....
သူတို႔ႏွစ္ဦး ေရမိုးခ်ိဳး ၊ စားေသာက္ၿပီးေတာ့ တံုးလံုးပက္လက္လွဲကာ ဖုန္းသံုးေနလိုက္ၾကတယ္။ က်န္းေ႐ွာင္ခ်ီးဟာ ဟာသဗီဒီယိုတစ္ခုၾကည့္ေနၿပီး တခြီးခြီးနဲ႔အူတက္ေနတယ္....ရယ္သံကအခန္းထဲ
ဘဲငါးရာအုပ္ ေမာင္းသြင္းထားသလိုပဲ!

ခ်ံဳးသာ့ဖန္း webpageတစ္ခုကို အာရံုစိုက္ဖတ္႐ႈေနစဥ္ ရယ္သံေၾကာင့္ ေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္ေနရတယ္။ သူ ုဖုန္းကိုပစ္ခ်လိုက္ၿပီး က်န္းေ႐ွာင္ခ်ီးရဲ႕ ပါးစပ္ကိုပိတ္ေပးဖို႔ ကိုယ္ကိုကိုင္းလို႔ ေခါင္းကိုငံု႔ခ်လိုက္တယ္။

ဒါဟာ ေျခာက္ေသြ႔ေနတဲ့ထင္းေျခာက္ကို မီးစနဲ႔တို႔လိုက္သလိုပဲ...... ေတာမီးေလာင္သလို ခံစားခ်က္ေတြဟာ တဟုန္းဟုန္း ေတာက္ေလာင္လာတယ္။

ေနာက္တစ္ေန႔မနက္မွာေတာ့......
က်န္းေ႐ွာင္ခ်ီး ေလးလံေနတဲ့ မ်က္ခြံေတြကို အားယူဖြင့္လို႔ ႏိုးထလာခ်ိန္တြင္ ခ်ံဳးသာ့ဖန္း မ်က္ႏွာႀကီးက မနက္ခင္းေနေရာင္နဲ႔အတူ သူ႔ကိုႏႈတ္ဆက္ေနတာ ​ေတြ႔လိုက္ရတယ္။ ခ်ံဳးသာ့ဖန္းဟာ အခုထိမ်က္ႏွာပိုးမေသေသးဘဲ ျပံဳးၿဖီးၿဖီးနဲ႔ မ်က္စိတစ္ဖက္မွိတ္ျပၿပီး ခ်စ္စႏိုးနဲ႔ သူ႔ကို စိုက္ၾကည့္ေနတယ္။

"မိန္းမေလး.... ႏိုးလာၿပီလား?" သာ့ဖန္းဟာ ပိုတိုးကပ္လိုက္ျပီး ေ႐ွာင္ခ်ီးတစ္ကိုယ္လံုးကို သိမ္းၾကံဳးေပြ႔ဖက္လိုက္တယ္။
"နာေနလား?"

"ခ်ံဳးသာ့ဖန္း မင္းလူမွဟုတ္ရဲ႕လား? မေန႔ညတုန္းက မလႈပ္ပါနဲ႔လို႔ ငါမင္းကိုေျပာတယ္ေလ...မလႈပ္နဲ႔လို႔! မင္းနားမလည္ဘူးလား ?"
က်န္းေ႐ွာင္ခ်ီး ထိုလူစကားနားမလည္တဲ့အေကာင္ကို ေဆာင့္ကန္ဖို႔ႀကိဳးစားလိုက္ေပမဲ့ ေျခေထာက္ကႂကြလို႔မရဘူး။ သူ႔ၿမီးေညႇာင့္႐ိုးႀကီးတေလ်ွာက္လံုး နာက်င္ေနၿပီး အခုလႈပ္လိုက္ေတာ့ အေျခအေနပိုဆိုးသြားတယ္။
"အာ့.....အား.... နာလိုက္တာ ေသမလိုပဲ"

The Generous Poor With Really Stingy (MM Translation)Where stories live. Discover now