"Ay de joke lang! Kulang na lang sakalin kita ng necklace kahapon alam mo ba yon?!"
Napahawak naman ako sa leeg ko kung san andun yung necklace na bigay niya. Muntik ko pa pala tong maging death sentence fck
"Aish!"
"T-teka lang! Sorry na!"
"Bat ka umalis agad kahapon?!"
"H-ha?"
"Anong kala mo saken kaya ko ubusin yung cake mo mag-isa?!"
"E-eh?!"
"Ssorry sorry ka di ka naman nagstay che!"
"H-ha?! Teka nga san ka ba talaga galit?!"
"WALA!"
"So pwede na ko mag explain??"
"Psh"
"Yung kay Franz, kahit pa sakalin mo ko ngayon, wala lang yun okay. It may seem to you that I look at her with something that's on your mind, no. Literal na nakatingin lang ako sa kanya because pano kami maguusap? That'll be rude on my part. Other than that wala na. Okay?"
"..."
"At yung cake? Di ko naman sinabing ubusin mo ng isang upuan?"
"Aba't!"
"Seryoso nga kasi! You know I've known you for years? Alam kong di mo ko kakausapin. Even your parents know that. Kaya pinauwi na ko ni tito David. I just gave you the time na akala ko ehh kailangan mo. Malay ko bang gusto mo kong magstay?"
"If I told you to stay, would you?"
"Of course? Bakit hindi? Eh girlfriend kita"
I stared at her for seconds pero yumuko lang siya
"Hey"
"S-sorry. I should've asked you"
Lumapit ako sa kanya sabay akbay at kurot ng ilong niya
"A-ahh! Ilong ko!"
"Okay na tayo? Ha?? Cute cute ng girlfriend ko!"
"Eh! Ilong ko na naman nakita mo!"
"Bakit ba ang cute cute eh, parang yung may-ari nung ilong"
"E-eh?!"
"Tara na malelate na tayo" sabi ko sabay lakad pero lumingon muna uli ako sa kanya habang nakaakbay bago ako bumulong sa tenga niya "i love you, remember that okay?"
Tumingin lang siya bago yumakap sa bewang ko tsaka kami pumunta sa klase namin. Hoo! Naayos din!
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
