Mahşerin Midillisi//B×B

0.3

Mahşerinmidillisi: Selam bebek

MeriçDenizparlar: Selam

Mahşerinmidillisi: Napıyosun

MeriçDenizparlar: Sanane amk

Mahşerinmidillisi: Benim biraz canım sıkkın

MeriçDenizparlar: Banane amk

Mahşerinmidillisi: Bu kadar kötü olamazsın!

MeriçDenizparlar: Ya bak biliyor musun küçük kız benim çok işim var

Mahşerinmidillisi: Ben küçük kız değilim Meriç beni aşağılama

MeriçDenizparlar: Ne fark eder fotoğraf at görelim o zaman

Mahşerinmidillisi: Atamam

MeriçDenizparlar: Numaranı ver

Mahşerinmidillisi: Veremem

MeriçDenizparlar: İsimini söyle

Mahşerinmidillisi: Ama söyleyemem ki

MeriçDenizparlar: O zaman niye yazdın bana cesaretsiz biriyle olmam ben hem bak bana yazan feci taş bir kız var seninle mi uğraşacağım amk

Kız mı? Kızlardan hoşlandığını biliyordum ama direk söylemesi beni çok üzmüştü

Mahşerinmidillisi: Meriç sadece bir ay lütfen sonra istersen yazmazsın. Sadece bir ay beni önemseyerek bana yaz

MeriçDenizparlar: Seni önemsemem onu geç, arada yazarım

Mahşerinmidillisi: Gerçekten mi?

Kimliğimi kim olduğumu bilmeden benimle konuşmayı kabul etmişti. Kantinde tek başıma oturmuş bu anın geçmemesini diliyordum. Mutluluktan bana ne yazdığını okuyamıyordum

MeriçDenizparlar: Sadece bir ay şimdi çıkmam lazım by

Mahşerinmidillisi: Ben... Çok teşekkür ederim meriç emin ol benimleyken hiç sıkılmayacaksın. Görüşürüz seni seviyorum

Zil sesiyle kantinden çıkıp sınıfa yöneldim. Koridorun başında kahkaha atarak gelen Meriç ve Açelya'yı görmemle suratım asıldı. Anlaşılan ona yazan taş Açelya'ydı. Üzerlerine doğru yürümeye başladım sinirden gözüm dönmüştü. Benimle olmayı nazla kabul eden Meriç onunla gayet güzel eğleniyordu. Yumruk yaptığım ellerimle hızlı adımlarla ortalarından geçtim ikisin omzuna sertçe vurunca birden irkildiler

-" Yavaş lan ezdin kızı!!" Meriç'e yandan baktım

-" N-ne önemi var" merdivenlerden koşarak indim okul çıkışına koştum okuldan çıktığımda nereye gittiğimi bilmiyordum sadece koşuyordum. Acı mıydı bu kalbime yapışan? Kıskançlık mıydı? Neydi bilmiyorum ama durmayan gözlerimde ki yaşa sebep olduğu kesindi... Okul duvarına çöktüm dizlerimi içime çektim. Neden sonra telefonum çalmaya başladı arayan sınıf arkadaşım Ege'ydi. Açtım

-" E-efendim?"

-" Mert nerdesin oğlum koşarak gittin iyi misin sesin kötü geliyor geleyim mi noldu?" tebessüm ettim. Beni düşünüyordu

-" Ege, teşekkür ederim. Sonra görüşsek olmaz mı "

-" Tamam olur da hocaya ne diycem?"

-" Bişey deme kapatıyorum."

Mahşerinmidillisi: Ölmek kurtuluş mudur?