It really hurt when you realize that the only person that love you so much is just an imagination and you are trying to get her back but it just an IMAGINATION.
Di pa kami ng nagkkita simula ng araw na nasa rooftop kami.Di na sya pumapasok at wala din sya sa kadalasan na lugar kung nasaan sya dati.Nag alala ako sakanya at kahit ngayon di ko makita kahit anino nya.
(tanghali)
Nakita ko sya na naglalakad papunta sa dating sikat na restaurant na natatandaan ko na pignagtatambayan ko dati.Nakita ko sya na pumunta sa likod nun at kumain habang natingin sa magandang view ng bundok kasaysayan.
Natandaan ko na natampay ako dun at magkakasama kami ng pamilya ko bago sila pumanaw dahil sa aksidente din kaso lahat sila ay namatay,kami lang ng kapatid ko natira.Hindi ko pinaampon ang kapatid ko dahil hindi maganda trato ng mga kamaganak namn.

(may tumulo na luha sa mata ko nung sinasbi ko ito)
nagulat si carlos dahil naandun ako katabi nya.
Carlos:okay ka lang ba?
Me:natandaan ko kasi ang mga pamilya ko,wala na kasi sila eh...akoko lang iwan ang kapatid ko kaya araw-araw nalaban ako sa mundo na di na ako nakikita pero nung nakilala kita nabago mo talaga ang buhay ko. sana wag mo din akong ewan katulad ng ginawa sakin ng mga pamilya ko saming dalawa ng kapatid ko.(naiyak kong sinabi habang Naghug kami)
Carlos:di ko lang alam kung kaya ko yan dahil parang inpusible pero gagawin ko ang lahat para di ka na uli magisa.
Me:salamat dahil nakilala kita.
Carlos:kasalan ko kung bakit ka nandiyan ngayon(bulong yang sinabi)
Ngumiti ako nun g naghug kami at di ko din napaligan umiyak at umiyak din sya.
(next day)
Me:Carlos?nasaan ka?naandito ka ba?
nakita ko sya na nakahiga sa sahig at naiyak.
Me:Carlos gising ka.Naan dito ako.
Naghug kami nung hinila nya ako.
Carlos:Nakita ko nanaman sya...
Me:panaginip mo lang yan nandito ako.wag kang umiyak
Nakita ko na paiyak na sya at hinigpitan nya ang pagyakap nya sakin.Naramdaman ko ang kakaibang pakiramdam na di ko pa nararamdaman sa buong buhay ko.Naramdaman ko na natibok ang puso nya ng mabilis at nanginginig saya.Naisip ko Sana syang tanongin kung nasaan ang pamilya nya ngunit baka lang lalo syang umiyak.
Gabi na kaya naisipan Kong umakyat sa taas.
Me:okay ka lang ba?
Carlos:okay lang ako
Me:Wala bang masakit sayo?
Carlos:okay na ako....
Me:ang ganda talaga dito...
(Tumingin sakin)
Carlos:sobrang ganda 🙂🙂🙂
Me:Alam mo ba pangarap namin na makakita ng milky Way at meteor.
Carlos:nakapunta na ba kayo..
Me:sana nga nakapunta kami,dahil don nawala ang pamilya ko.Sabi kasi nila ipapakita nila sakin ang milky Way Pero baliktad ang nagyari at ngayon yung bunsong kapatid ko ang naghihirap. Galit na galit ako sa pangarap ko Pero kahit anong gawin ko pangarap parin.
Carlos:gusto mo bang pumunta dun para matupad ang pangarap nyo.
Me:Syempre hindi,gusto kong pumunta dun dahil ayun nalng ang natitirang pangarap na mern ako kasi Alam ko namn na pagnahanap na namin ang nanay namin magiging okay na ang kapatid ko.At dun na ako bibitaw sa pangarap ko na makakita ng milky way.
(Tumulo ang luha ko habang sinasabi ko lahat ng yon)
Naawa ako sa kapatid ko na naiwan Kong magisa na ngayon umaasa parin na magising ako sa pagkacoma.
Niyakap nya ako habang tumitingin sa langit.
Carlos:wag Kang magalala tayong dalawa ang pupunta diyon.Magkasama tayong dalwang pupunta diyon.☺️☺️☺️
(Hinawakan nya ang kamay ko)
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
