حكايه ملك (مكتمله)

الفصل السادس

هدوء هو السائد فى المستشفى والكل نائم بدأ يمشى ببطئ وفتح الاوضه بتاعتها كانت نايمه ومش حاسه باى حاجه مسك ايدها براحه اوى وجاب الختم من جيبه وحده فى أصابعها براحه اوى ومسك الورقه وبصمها عليها وجه يخرج بس هى كانت صحيت
ملك:مين هنا
ايمن:انا يا ملك ايمن
ملك بخوف:ايمن انتى عايز ايه مش كفايه إلا حصلى بسببك
ايمن:طب وانا مالى ده كان هيحصل ده قدرك
ملك:عموما ملهوش لازمه الكلام دلوقتى أنت خدت كل الا أنت عايزه
ايمن بشر:لا فى حاجات تانيه انا عايزها عموما مش وقته انا جيت علشان اطمن عليكى
ملك بحزن ممزوج بغضب:أنت استحالة تكون جيت لغايه هنا علشان تتطمن عليا أكيد فى حاجه
ايمن بتمثيل:لا طبعا انا جيت اطمن عليكى واشوفك لو عايزه حاجه ومردتيش اخبط عليكى علشان خوفا تكونى نايمه واقلقك و بتمثيل العياط انا
ندمت على كل حاجه انا عملتها انا فعلا غلطت فى حقك انا عايزك تسمحنى
ملك بغضب : لا طبعا انت اتجننت ولا ايه فاكر انى ممكن اسامحك اصلا
ايمن بتمثيل :عموما براحتك انا هديكى وقتك فكرى براحتك
ملك بزعييق:مش عايزه افكر واطلع برررره
ايمن:حاضر هطلع
بعد ما خرج هى قعدت تعيييط جامد
الباب خبط
ملك برعب:مين
نبيل :انا نبيل
ملك وهى بتمسح دموعها:ادخل
نبيل:مالك يا ملك انا سمعتك وانتى بتزعيقى جامد فى حاجه حصلت
ملك وهى بتعيط:مفيش حاجه ومسحت دموعها بظهر اديها
نبيل:لا فيه مالك بيبص على اديها كان فى حبر هو ايه إلا فى إيدك ده
ملك بخوف:فى ايه فى أيدى
نبيل باستغراب:فى حبر
ملك باستغراب أكبر:هيجى منين الحبر وانا كنت نايمه وبعد كده وسكنت
نبيل:سكتى ليه
ملك بحزن:للأسف كل حاجه راحت خد كل حاجه جه هنا علشان ياخد كل حاجه
نبيل باستغراب:هو كان فى حد هنا
ملك:ايوه ايمن كان هنا واكيد بصملى على تنازل عن الشركه
نبيل:وهو يعمل كده ليه
ملك بحزن:انا مش عارفه انا عايزه أسافر فى أسرع وقت
نبيل بحزن على حالها:حاضر انا هسال الدكتور حالا وهرد عليكى
ملك:ماشى
نبيل خرج من الا وضع بتاعت ملك وراح للدكتور
نبيل:دكتور انا كنت عايز اسأل حضرتك هو ملك تقدر تسافر ولا ده خطر على حالتها
الدكتور:لا ولا خطر ولا اى حاجه ده كويس جدا هى لازم تغير جو ده هيساعدها على العلاج أسرع
نبيل:يعنى هى تقدر تخرج من هنا امتى يا دكتور
الدكتور:بكره بكتيره تقدر تخرج وياريت تبعد عن اى ضغط نفسى
نبيل:حاضر يا دكتور
نبيل خرج من عند الدكتور وكلم محمود
نبيل:ازيك يا محمود اخبارك ايه
محمود:انا كويس الحمد الله أنت اخبارك ايه
نبيل:الحمد الله
محمود:ملك عامله ايه وأخبارها ايه؟
نبيل:ملك كويسه الحمد الله والدكتور قال انها ممكن تخرج بكره وتقدر تسافر
محمود بفرحه:طب ده خبر حلو اوى
نبيل:وانا هكلم الداده كريمه تيجى معانا
محمود:كويس جدا
نبيل:وأنت قولت لباباك على ملك
محمود بخوف:لا طبعا انا خايف اقوله حاجه زى كده يحصله حاجه
نبيل:انا مقدر وعارف الموقف الا أنت فيه بس لازم تقوله علشان المفجاءه هتكون صعبه عليه اوى
محمود:حاضر هقوله
نبيل:بس اول ما تقوليه تكلمنى وتطمنى
محمود:حاضر
اول ما نبيل خلص مع محمود راح الاوضه خبط الباب
ملك:مين
نبيل:انا نبيل
ملك:ادخل
نبيل:الدكتور قال أنك ممكن تسافرى عادى وهتخرجى بكره
ملك:طب كويس
نبيل:انا عايز رقم الداده كريمه
ملك باستغراب:لييه فى حاجه حصلت
نبيل:لا أبدأ علشان كنت هقولها تيجى معانا
ملك بفرحه:بجد طب خد الرقم من التلفيون
نبيل:حاضر فتح التلفيون وخد الرقم
،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،
فى مكان تانى
فى فيلا فخمه اوى وبتتميز ببساطه والالوان الهاديه والذوق العالى يجلس رجل يقرأ كتاب ويظهر عليه الاستمتاع  تظهر عليه الهيبه هو صالح السيوفى أكبر رجل اعمال واغنهم بيدخل بهدوء عليه شاب طويل ابيض
محمود بادب:حضرتك اخبارك ايه يا بابا انا كنت عايز اقول لحضرتك حاجه
صالح:انا كويس يا حبيبى تعال اقعد
جلس محمود بهدوء
صالح:قول يا حبيبى كنت عايز ايه
محمود:ملك يا بابا هتيجى هنا بكره
صالح بسعاده:بجد ملك هتيجى بكره كانت وحشتنى جدا ده احلى خبر وجوزها هيجى معاها ولا هتيجى لوحدها
محمود بخوف:لا هتيجى لوحدها
صالح بترقب:انا لييه حاسس أنك مخبى حاجه عليا
محمود بخوف اكبر:هخبى ايه يعنى
صالح بحده:قول يا محمود أنت مخبى ايه
محمود:ملك عملت حادثه والصراحه يعنى ملك
محمود بصراخ:بااااااااااااااااااااباااااااااااااا
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
رأيكم
وتفتكرو صالح حصله ايه؟