Chapter 14

112 68 3
                                    

*Next Day*

Katty's POV

Napamulat ako ng aking mga mata ng tumama ang sikat ng araw sa mukha ko. Napabangon ako, mabilis akong napatakbo sa CR ng maalala ang nangyari kahapo. If that kiss really did bring me back to normal, makakabalik na ako sa dati kong buhay thou mami-miss ko si Just at Russelle. Kahit sa maikling panahon ay masasabi kong masaya ang pag tira ko dito, sa katunayan mas gusto ko dito kesa bumalik nalang sa mansion kung saan magiging magisa nalang ulit ako but nothing is permanent, hindi ko masasabi na magtatagal saakin si Russelle. Baka nga ay nagsasawa na siya saakin.

Pagharap ko sa salamin ay hindi ko mapigilang maiyak sa saya. Wala na ang cat ears at cat tail ko, even my nails are back to normal but still a half of me is sad dahil nawalay na sakin ang galang pusa, kung hindi dahil sa pusang yun at sa batang paslit na nagngangalang Hannah ay hindi ko lubusang mauunawaan ang buhay at kung gaano ako kasama.

"I see, your awake." Napalingon ako sa nagsalita. It's Russelle. Naka pambahay lang siya at halatang kagigising lang dahil magulo ang buhok niya. Lumapit ako sakanya at niyakap siya. Naramdaman ko namang nagulat siya pero hindi na nagsalita, naramdaman kong niyakap niya rin ako ng mahigpit, it's comforting and I felt safe in his arms. It's been years seens the last time I've felt it. My sister used to hug me as a sign of comfort.

"Thank you." I whispered. He cares my hair and break the hug. He tap my head and smiled, a genuin smiled. Then he kissed my forehead.
"Lets eat, I know your hungry." He said and pulled me. Nakarating kami ng kusina, I saw Just eating his food.
"Where's the cat's body?" I ask.
"I put her inside a small coffin, She's special to you,don't you?" I smiled. I nodded.
"I promised to bring her back to her master even thou its to late. I want to do something good for her lalo na't ako ang nakapatay sakanya." I said as I smiled sadly.
"It's not your fault, for sure maiintindihan ng master niya ang nangyari." I just smiled. His trying to comfort me and it feels good but still, the guilt is still inside me. Thinking that if I didn't change and stayed just the way I am in the past, maybe that cat is still breathing, or maybe I'll never get to stained my hands, my sister will not die and mama will not leave us.
I stop thinking when Russelle pinch my nose.
"Your to quite, I'm not used to it." Tinabig ko ang kamay niya at mataray siyang tinignan.
"Anong gusto mo? Dumaldal ako? Ehh ayaw niyong mga lalaki na dumadaldal kaming mga babae diba, you should be greatfull dahil tahimik ako at alam ko kung anong ayaw niyo, I'm trying to be considerate kaya wag kang mag demand." I said. Imbis na mainis siya sakin ay bigla siyang natawa. Even Just bark and waving his tails like his enjoying what's happening right now. Mag amo nga sila.
"Your back to normal. Atleast I know that your not thinking negative that may ruin your mind and way of thinking." Bigla siyang sumeryoso.
"Since your back, you'll go back to your house and work right?" He ask, I guess ayaw niya nang pagusapan kung ano mang iniisip ko. I just can't help but to smile. His so considerate.
"I need to, it's been months that I'm away, I'm worried about the company. May problema pa don na dapat matagal ko nang nasolusyunan. Isa pa walang nag mamanage non. I'm just wondering kung ano nang nangyari sa Serafin's Company." I told him.
"Don't worry, that problem is already taken care of a long time ago." He said, kunot noo ko siyang tinignan.
"What do you mean?" I ask. Nangibit balikat lang siya at kumain. Then may conclusion na nabuo sa isip ko. Yung time na nasagasahan ako, that time na sobrang busy niya, if I'm right maybe his been taking care of that matter that time or am I just assuming things kasi pwedeng marami lang siyang trabaho sa company niya, isa pa hinahandle niya rin ang hospital nila na namana niya sa late mother niya.
"Your thinking to much, just eat." He commanded. I look at him intently.
"Tell me, did you do something in my company's problem?" I ask. He look at me flatly. He nodded. So tama nga ako.
"So who's the thief?" I ask again.
"Ms. Lozarte, your ex's father." Sagot niya, napakuyom naman ako ng kamay ko. Mga traydor at taksil. Mag ama nga sila. Magbabayad sila.
"If your thinking to pay back, just stop. There company went bank-rupt and they became poor. That suffering is enough for them to pay, don't you think." I calmed down. His right, mas maganda ng karma yun, or maybe he did something. But still, I should thank him, his been helping me all this time and I really appreciate it. No wonder I fall for him.
"What are you looking at? Thinking how will you repay me for my kindness?" He ask teasingly, imbes na mainis sa kahanginan niya ay natawa nalang ako, minsan lang kasi siya maging ganito at nakakapanibago.
"So how can I repay you, Master?" I teased back, I saw him frowned which is I find it cute and funny. Kumuha ako ng tubig para inumin ito at pigilan ang tawa ko.
" Be my wife." Naibuga ko ang iniinom ko, napapikit naman siya lalo na't sa mukha ko siya nabugahan. Nag peace sign naman ako. Pinunasan niya naman ito at seryoso lang na tinignan ako. Is he mad? Kasalanan niya rin naman ehh, so why is he mad? Ako dapat ang galit. Ni hindi pa nga siya nanliligaw, ni hindi pa nga kami, ni hindi pa nga siya nag po-propose? This is not my dream love story, may pagka bitter ako pero gusto ko naman maging dramatic and lovely ang pag co-confess niya ng love saakin. Ano bayan.

"Seryoso? Asawa agad? Hindi ba pwedeng girlfriend? Ni hindi ka nga nanligaw ehh." I said. He just smirk.
"I just want us to get married so we can finally live here together." Ngising sabi niya. I don't know pero naramdaman kong namula ako. Nag iwas ako ng tingin.
"You'll never say that again if you knew what I did in the past." I whispered.

***
Note: Sorry, maikli ang Chapter na to but I hope you liked it, may hula na ba kayo kung anong ginawa ni Katty noon? Comment if meron ahahah I want to know your thoughts. Anyways thanks for reading, sa next chap ay hahabaan ko na para enjoy ahaha. Every Saturday ng hapon o gabi na pala ang pag u-update ko due to busy schedule, you know struggle is real,nakakastress mag aral ahahah but I'll update as early and many as I can, sana support me. God Bless and Stay Safe.
(. ❛ ᴗ ❛.)

~bluetulips777

My Master and I [My's and I's Series #1] (COMPLETE)Where stories live. Discover now