𝗜 𝗔𝗠 𝗝𝗨𝗦𝗧 𝗡𝗢𝗕𝗢𝗗𝗬

𝗖𝗛𝗔𝗣𝗧𝗘𝗥 2- 𝙁𝘼𝙈𝙄𝙇𝙔

"Bastarda, bangon!"

"Bangon! " dagdag pa nito

nagising ako dahil sa ingay ng boses na aking narinig. ano ba yan

-,

"Ate, papalabasin mona ba ako?"

"Oo kaya bilisan mo jan" bakas sa boses nito ang galit pero di ko inintindi dahil makakalabas na ko sa kulongan. esti bodiga hahahabels

"Hala, ansaya ni tanga. Boba! papalabasin kita kasi anjan na si mama at papa"

"Ah whatever" hahahabels makakalabas na ko. hinatak kaagad ni ate ang buhok ko.

"Hoy, hindi porket nandito mga magulang natin ay aasta kang ganyan. tandaan mo, Bastarda lang tawag ko sayo pero mas bitchesa parin ako." sabay bitaw nya sa buhok ko

'Okay. '

"sige na! mag bihis kana dun at tandaan mo, wala kang pag sasabihan sa ginawa ko sayo, naiintindihan mo?! Pinanlisikan ako ni ate at agad naman ako tumango tango dahil nga takot ako sa kanya

" good, labas na or ikukulong pa kita dito. "

Dali dali akong tumakbo at hinayaan na si ate duon

(Kwarto)

Pag katapos kong maligo at mag bihis ay agad akong nag ayos at nag suot ng magandang damit.

Lumabas ako kaagad ng kwarto pag katapos kong mag ayos at bumaba na papuntang sala para makita ko kaagad sila mama at papa. yes!

"𝗔𝗻𝗮𝗸𝗸𝗸! " di pa man ako nakakababang tuloyan ay narinig kona ang matamis na boses nila mama at papa.

Nakangiti at nag mamadali akong pumunta sa kanila at niyakap sila ng mahigpit, niyakap rin nila ako ng sobrang higpit

"A-ah..Ma, Pa, hehe. di po ako makahinga" sabi ko na medjo hinihingal. Binitawan nila kaagad ako pag katapos nila akong yakapin

"sorry anak" sabi ni papa

"sabik lang talaga kami. hahahahalers sorry anak." natatawang sabi ni mama

'Mama ko nga talaga'

"Oh asan nga pala yung ate mo?" sabay pa nilang tanong

"ah ganun ba, baka pagod lang. sya kasi nag sundo samin"

'Ahh. Di man lang ako sinama ni ate' sabi ko sa aking isipan

"Oh. halina't kumain na kayo, nag handa ako"

"Hahahaha. Welcome again mama at papa" masayang Saad ko

"kumain ka narin ma" sabi ni mama ka'y manang Eljie

Yes ma, ma ang tawag nya ka'y manang dahil mabait daw ito sakanya at sa amin, tinuring na namin syang pamilya dahil sa tagal ng paninilbihan nya samin.

Masaya kaming kumain at nag salo salo kahit wala si ate, syempre, ayaw ni ate ng ganito, oa lang daw masyado. ewan ko ba.

"kumusta ang pag-aaral mo anak?" tanong ni mama

Patay. Patay na. di ako pumasok kahapon, dahilan sa pag kakakulong ko. chos

"A-ah.. Okay lang naman po" pag sisinungaling ko

"Mabuti naman"

"eh yung ate mo? kumusta? nag bubulakbol ba yun?"

"Hindi po pa, maayos po si ate" pag dedepensa ko sabay ngiti

"Naks naman yung mga anak ko, mababait talaga" sabay halik ni mama sa noo

"Oh sya, aalis pala kami ng mama mo sa sabado anak, isasama namin si Zahra sa mall, gusto mo bang sumama?

'gusto'

" ah.. hindi po siguro kasi may gagawin po kaming project ng kaklase ko. sorry pa"

"Ah ganun ba, sige. sa susunod nalang"

Tipid na ngiti nalang ang aking nagawa

Mabilis natapos ang salo salo namin at agad na akong bumalik sa kwarto para matulog ng...

"Masaya yung Bastarda ah" pag bungad ni ate sakin na naka ngisi

"Ah.. ate bakit wala po kayo dun kanina? sabay po sana tayong lahat para masaya, pagod ka daw po kasi ikaw daw po sumunod kila mama pala" malungkot kong sabi

"Ah... Talaga? Eh ano naman sayo? Inggit ka ha?"

Mag sasalita na sana ako ng may sinabi pa sya...

"dapat wala kana sa bahay at buhay namin eh" dagdag nya pa sabay bangga sakin paalis.

'aray ko' sabi ko sa isip ko. di ko nalang pinansin at nag patuloy nalang sa pag lalakad papuntang kwarto ko

******zzZZZZ*****

Nakatulog ako ng maaga at mahimbing kagabi dahil narin hindi ako ginulo ni ate. salamat lord hehe

'Maka ligo nanga' sabay pasok ko sa cr at naligo na.

——-——————-—-—--—————-————

:^