"ကျန့်ကော!"
"ကျန့်ကော!"
"ကျန့်ကော!"
"ကျန့်ကော!"
"မင်းဘယ်အချိန်အထိ ငါ့နောက်ကို တကောက်ကောက်လိုက်နေမှာလဲ"
"အွန်းးးးးးးးးးး ကျွန်တော်စိတ်ပါတဲ့အထိ"
"နောက်ပြီး ငါ့ကိုကျန့်ကောကို အကျယ်ကြီးအော်မခေါ်လို့မရဘူးလား ဝမ်သခင်လေး"
"ဘာလို့လဲ.................................………................."
တော်သေးတယ် ။ ဆုံးသွားလို့ ။ ညရောက်မှ'လဲ'ကဆုံးမယ်မှတ်တာ ။
"မင်းဘာဖြစ်နေတာတုန်း?"
"ကျန့်ကောကလဲ"
ငါကမလဲသေးဘူး မတ်တပ်ကြီး မကောင်းကြီးဟေ့။ အရေခွံနွှာပြီး စွပ်ပြုတ်လုပ်သောက်လိုက်ရ။
စိတ်ကရှည်တယ်နော်.....ဟင်း.......ငါလေးစိတ်ကရှည်တယ်
"နန်းတော်က မင်းအမေလင်ဆောက်ထားတာမှတ်နေလား ခိုးဝင်ရတာပျော်နေလား"
"ရားးးးးး ကျန့်ကောကလဲ အမေလင်တော့မဟုတ်ဘူး အမလင်ဆိုပိုမှန်မယ်ထင်တယ်နော်"
"ဘာ....!.!.အ.မ.အမလင်"
"ရူး..မ သိ ဘူး လား
ရှောင်းရန်က ကျွန်တော့အမကို ကြိုက်နေတာလေ"
"တိုင်းပြည်ရဲ့ မင်းကြီးကို နံမယ်ခေါ်စရာလား
မင်းရူးနေလား ဝမ်ရိပေါ်
မဟုတ်ကဟုတ်က ကောလဟာလကလဲပြောသေးတယ် မင်းသေချင်နေတာလား!!"
"ကျန့်ကောကလဲ ရှောင်း..အရှင်မင်းကြီးကတောင်ကြည်ကြည် ဖြူ ဖြူခေါ်ခွင့်ပြုသေးတာကို
ကျန့်ကောက ဘာလို့ငေါက်နေတာတုန်း
ကျွန်တော်ရတော့ ကျန်ကောကို ချစ်ရလိုက်တာ"
အားးးးးးးးးးးးးးးး
ဒီကောင်လေး ဒီစကားကို လွယ်လွယ်ကူကူထွက်လာပြန်ပြီ
"ချစ်ရလိုက်တာ?"
"အာ ပြောလိုက်မိလား
ခံစားချက်တွေဖုံးတောင်မလုံတော့ဘူးပဲ
မေ့လိုက်"
မေ့လိုက်
မေ့လိုက်
မေ့လိုက်
အားးးးးးးး ဝမ်ရိပေါ်!!!!ငါသတ်မိတော့မယ်
လက်ထဲကဖတ်လက်စ စာအုတ်လေးအတွက်ကတော့ အမွှေးတိုင်လေးတတိုင်ထွန်းလိုက်ပါ့မယ်။
