[ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ]➊.ဇာတ္လိုက္ကိုေရွာင္ရွားရမယ္! [ဇာတ်လိုက်ကိုရှောင်ရှားရမယ်!]

.. ၁၈၃ ..

《Zawgyi》

အပို္င္း - ၁၈၃
[ရုန္းကန္ရတဲ့ကံၾကမၼာထဲမွာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကိုရွာေဖြတာ - ၂]

"ဝမ္းယန္႔ မင္း သူတို႔ကိုသိတယ္မလား? ... အဲဒီလူေျပာခဲ့တာက ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ?"

ရွန္ဝမ္းယန္႔ကေတာ့ အခုထိ တိတ္ဆိတ္ေနမိဆဲ ျဖစ္သည္။ သူမက ဖုန္းမခ်ခင္ ကမန္းကတန္း ေျပာလိုက္သည္။
"ခိုင္းဗီယြန္ ေက်းဇူးပါပဲ ... ရွင့္ကို ေနာက္မွ ေက်းဇူးဆပ္မယ္"

"ရပါတယ္!"

ရွန္ဝမ္းယန္႔က ထိုစကားေတြကို ေတြးေတာမိေနဆဲပင္ ျဖစ္၏။
"တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ နာက်င္ေစလိမ့္မယ္ ... သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ဇာတ္သိမ္းက လွမွာမဟုတ္ဘူး ရွီရွီေျပာခဲ့သလိုပါလား?"

ရွန္းဝမ္းယန္႔မွာ သူမရဲ႕စိတ္ထဲက ခံစားခ်က္ေတြကို ဘယ္လိုေဖာ္ျပရမလဲပင္ မသိေတာ့ေပ။

ဖူးစာဆိုတာ တကယ္ရွိေနတာပဲ။ အဟက္။

********

ခ်င္းစုယြဲ႕က ဟိုတယ္သို႔ျပန္ေရာက္ၿပီးေတာ့ ခ်န္းစီႏ်န္ ေရခ်ိဳးေနတုန္း အေၾကာင္းတစ္ခုေပးၿပီး ကမ္းေျခကိုျပန္သြားဖို႔လုပ္သည္။

ခ်န္းစီႏ်န္က ေရခ်ိဳးေနရင္းမွ ျပန္ေျပာေလ၏။
"ကိုယ္ ေရခ်ိဳးၿပီးရင္ မင္းနဲ႔အတူသြားမယ္"

"ရပါတယ္ .. သိပ္မေဝးဘူး ကၽြန္မ ခဏေနရင္ ျပန္လာခဲ့မယ္"

ခ်င္းစုယြဲ႕က ဟိုတယ္မွထြက္ကာ တက္စီတစ္စီးကိုငွားကာ ထိုလမ္းသို႔ ျပန္လာ၏။

ေနလံုးႀကီးက အနားယူေတာ့မည္။ ေရႊေရာင္အလင္းေတြက တိတ္ဆိတ္တဲ့လမ္းမထက္တြင္ က်ေရာက္လ်က္ရွိကာ ပိုလို႔ပင္ ဆန္းၾကယ္ပံုေပါက္ေစသည္။

ခ်င္းစုယြဲ႕ဟာ 'ၾကမၼာဖတ္ရႈသည္' ဟူသည့္ ဆိုင္းဘုတ္ေရွ႕တြင္ တိတ္ဆိတ္စြာ ရပ္ေနမိသည္။

"ေရာက္ေနမွေတာ့ ဘာလို႔ဝင္မလာတာလဲ?"
အတြင္းမွ ဝင့္ဝါတဲ့အေငြ႕အသက္တို႔ ေရာယွက္ေနတဲ့အသံ ထြက္ေပၚလာသည္။ ၾကည့္ရတာ သူမ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ လာရွာမည္ကို ေမၽွာ္ေတြးထားပံုရသည္။

ခ်င္းစုယြဲ႕က မ်က္ႏွာမသာမယာျဖင့္ အတြင္းသို႔ဝင္လိုက္သည္။ စိတ္ထဲကေနလည္း တုန္ရီလို႔ေနသည္။