IN THE MIDST OF TEMPEST

PROLOGUE

This is a derivative of
author's imagination.

Names, characters, locations, and circumstances that may have a similitude to a real person, living or deceased are merely inadvertent.

Plagiarizing this work is highly restricted.

At your service JUSTCBM!

© All rights reserved 2020

Tiktok: http://tiktok.com/@just.cbm

Twitter: https://twitter.com/justcbm

***
WISH GRANTED

ISANG matamis na ngiti ang gumuhit sa kaniyang labi, sa wakas ay sinagot nang binata ang kaniyang tawag.

"Ano'ng oras ka uuwi?" She asked on the other line.

Nawala sa kaniyang isipan ang nabasa message galing sa kaklase, nang marinig ang boses ng lalaki.

"6 pm," he simply replied.

"I have something to tell you. Hihintayin kita sa pag-uwi mo."

"Okay," tangi sabi ng binata.

Siya ay magsasalita pa sana, ngunit, in-off na'ng binata ang tawag.

Siya ay buntong-hininga na lamang.

Iniisip niya na lamang na maaari nga sobra busy ng binata. Despite this thought, she's still happy, sa wakas ay uuwi na si Xoren.

Tumungo siya sa kusina. She decided to cook his favorite food for their dinner tonight. Sumapit ang alas singko y medya ng hapon, natapos na siya sa pagluluto. She also finished setting the dinner table.

Muli niya pinagmasdan 'to, at nang makontento na sa ayos n'to. Hinubad niya ang kaniyang apron, at nagtungo muna siya sa kaniyang kwarto upang mag-ayos ng sarili.

She glanced at the clock. Limang minuto na lamang bago sumapit ang ala-sais.

"Five minutes left, and he'll be there," excited aniya.

She hummed a lullaby while waiting for him. Nakaupo siya sa silya na nasa kabilang dulo ng dinner table. Muli niya tiningnan ang orasan.

Alas-otso nang gabi, ngunit wala pa rin ang kaniyang hinihintay. She glanced at the food, it was already cold. She heaved a deep sigh.

"Maybe, it's traffic, kaya natagalan siya."

She heard the footsteps of Xoren walking in her direction. Nilingon niya ang binata, kaagad na nagkatagpo ang kanilang paningin, pareho lamang sila nakatitig sa isa't-isa.

She noticed that his face looked exhausted. Lahat ng tampo niya ay nawala na parang bula. Tumayo siya mula sa pagkakaupo.

"What are you going to tell me?" tanong ng binata sa pagod na boses.

Sa halip na sagutin ang tanong ng binata. She asked him, "Kumain ka na ba?"

"What are you going to tell me?" ulit ni Xoren.

"Let's eat first," she slightly smiled. "Bukas ko na lang sasabihin. Mukha pagod na pagod ka na. Just eat and take a rest first."

"Mahina talaga 'yan pag-iisip mo."

She creased her forehead. Dahil sa sinabi ng binata at ang bigla pagtaas ng boses n'to.

"I'm asking you a simple question, but your answer is out of nowhere."