'' ... ''
'küçük bir an'a kendimizi hapsedip orda yaşayamaz mıyız?
Kimse bilmesin ve kimse duymasın.Tüm şartlar aynı kalsın''
-nilipek(küçük bir an)
-Amari kapıyı açarmısın lütfen...
-yanlız kalmak istiyorum milan...
-ama kaçmanın bir anlamı yok, elinde sonunda yaşanaca-...buyrun majesteleri ..
annemin geldiğini anlayarak kapı sesi ile birlikte sarıldığım yorganı burnuma kadar çektim.
yanıma bir ağırlık çöktü ve başımda annemin yumuşacık elini hissetim.
-ah benim küçük middlemist'im...
başımı okşadı.
annem middlemisti çok severdi...
-biliyorum çok kızgın ve üzgünsün fakat elimizden birşey gelmiyor...senin..kabullenmen gerek tatlım.
aklıma dolan düşünceler ile annemden uzaklaştım.
-isteseniz evlenmemi engelliye bilirsiniz...
annemin nefes verişini duydum.
sonra önüme geçti ve konuşurken elinde bir middlemist oluşturdu.
-biliyorum zor, evet ben birşey yapamıyor olabilirim fakat sen..
middlemisti kulağımın arkasına sıkıştırdı ve yanağımı okşadı.
-sen değiştirebilirsin...
gözleri dolmuştu.