Bir gün herkes insan olduğunu anlayacak karşısında.
Bir çiçeğe su vermezsen sevmezsen güneşe koymazsan açmıyor.
Bir insana değer vermeyip, acıyan yerinden kırıyorsan nasıl yeşerebilir ümitleri?
Neden iyi olmuyoruz, olamıyoruz.
Kırınca üzünce itince...
Gözlerinden akıyor sanki yağmurlarım Öylesine anlıyordu beni derinden Sarılsa geçer miydi kaygılarım Çıkarır mıydı derin yaralayan hasretinden Yoluna kitlemişim ben kendimi Elini tutsam açar çiçeklerim Daha ne kadar anlatabilirim sevgimi Senin ile var oluyor şiirlerim Nefesim, senin ile büyüyorum her sabahta Hasretin derinliklerime işlerken yara Bir şişe şiir biriktirdim dolapta Sensizlik kalbime verilen en büyük ceza.
- YASEMİN E.K
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
