01 Wake up/War

2 0 0
                                    

Third Person POV:

"Final na ba talaga Ang desisyon ninyo"

tanong Ng Isang doctor sa pamilyang Lopez Sila Ang nagmamay Ari nang Lopez hospital..

"Opo doctor para Hindi na siya mahihirapan kawawang Lola ko"

Papunta na Sana Sila sa room nang pasyente nang big Lang lumapit Ang nurse nito.

"Doc!Doc!Yung pasyente sa room 416 room nagising na "

Dali-dali namang pumunta Ang doctor at pamilya nito samantalang Ang dalagita ay pinagtitigan Sila isat Isa.

"Kapatid ko!Carmina"

CARMINA POV

"Sino po kayo?"


Tumingin Naman Ang matanda sa akin at tumingin sa doctor.

"Doc what happen to my twin sister"

Nagbibiro ba Ang ginang na Ito ako kambal Niya matanda na siya..

"sino kayo?Sino ako?asan ako?"

Tingnan Naman ako nang doctor at parang may tumutusok sa kamay ko pano ko nalaman an doctor Ito?Sina I nang ginang.

"Doctora.Lopez Yan po Ang mangyayari kapag bago ka pang hiding asahan mo Tatlo o Limang araw na babalik na Ang memory's niya ok."

paliwanag sa Doktokra Kuno.Umalis Naman Ang Doktokra kuno Kaya Naman nilapitan ako nang babaeng matanda...

"Pagpapaumanhin po ninyo ginang pero pwede ba magtanong ?"

Ngumiti Naman Ang Matanda..

"Ano iyon kambal ko?"

"kambal ba talaga Kita?"

Kaya Naman napatawa Ang Matanda.

"Silly Carmina it's me ur ate carmela"

Sumasakit Ang aking ulo sa aking narinig totoo bang kapatid ko siya pero. Bakit Bata pa ako..

"Iiuwi na siya sa Mansion naghintay Sina Charles at Catalina sa mansyon"

Nilapitan Naman ako nito..At itinanggal sa akin Ang nakasabit sa kamay ko..Stay masakit..

"Halikana Carmina"

Kahit naman akoy naguguluhan sinunod ko parin Ang Sinabi nang matanda na kambal ko raw umano?!Minsan Naman may mga taalarawan Ang lumalabas sa aking ulo.

Pagkalabas ko sa maputing pintuan napanganga ako sa labas may mga taong naghintay sa akin at Alam nito ba Ang ikanabibigla ko ay ang meron silang mga hawak na makukulay napakaganda sa iyon g paningin.

"Maligayang Pagbabalik po Madam.Carmina Lopez"

Ang Galing!arghh sumasakit na Naman Ang ulo ko may mga litrato na akong makikita Hanggang sa parang nanlabo uli Ang aking mga mata at itoy naitim Hanggang sa-.

Comatose since 1982Donde viven las historias. Descúbrelo ahora