sarhoş dalgaların şiir ilahisi

ıx

Kız başını adamın dizlerine koymuş bir biçimde kumlara oturmuşlardı, birlikte yıldızları seyrediyorlardı.

''Sahi,'' dedi adam. ''Az evvel yazdığın şu şiir neydi?''

''Boşver,'' dedi genç kız gözlerini kapatarak. ''Her şey, herkes geçti ve biz burada, bunları yaşıyoruz. Bu bana yetiyor, şiire lüzum yok.''

''Çok merak etmiştim,'' dedi ellerini kızın saçlarında dolaştırırken. Kız buna yıllardır hasret kaldığını fark etti, onu yanında hissetmek çok güzel ve özeldi. Sevdiğinin bu isteğini kırmadan şiirin sonunu söyledi.

''İçsem uğruna mey, alsam günah
Arzû-yı muhâlimden etmem bir ah!
Vazgeç desen de etmez fayda;
Bu ki, zehr-i aşktır, yayılır ruha!''