کیمیای عقل و کیمای عشق بسیار متفاوت اند .
عقل محتاط است و هر گامی را با ترس بر می دارد و هرآن ، با جمله "مراقب باش" هشدار می دهد .
اما عشق ؛ عشق مگر چنین است ؟
فقط می گوید خود را رها کن ، بگذار و بگذر .
عقل به آسانی از پا نمی افتد .
عشق اما خود را خراب و ویران می کند ؛ و می دانی خزائن و گنج ها همیشه در میان خرابه ها یافت می شود .
هرچه هست ، در دل خراب و ویران شده است .
