Chapter 112: I Love You
Stacey Gomez
Tulala, Hindi makausap, Ni tila di man lang pumipikit ang mata...
"Sasabihin na ba natin sa kanya?" tanong ni Aime na naluluha na naman habang naka tingin kay Zandra na naka tingin lang sa bintana...
"Bakit kailangan na mangyare ito sa buhay nya? Sa buhay nila?" tanong ni Shena
"Meron kasing mga tao na hindi makuntinto sa isang bagay" sagot ni Noah
"Ano namang konek non sa tanong ni Shena?" tanong ni Dex
"Ibig sabihin, Wala na sayo aangkinin mo pa" sabi nya at kinuha ang cellphone nya nahawak-hawak ni Ken, Napailing na lang ako at muling tiningnan si Zandra..
"Zandra, Ano ang gusto mo?" tanong ko ngunit walang emosyon nya akong tiningnan
"Bukas libing na nya, Kumain ka naman o" sabi ko sa kanya na maski ako naiiyak na din ngunit tanging kunot noo lang ang binigay nya sakin
"Sino ang lilibing?" namamaos na tanong nya kaya nag katinginan naman kaming mag kakaibigan
"S-Si Zandro" sagot ko habang nakayuko
"Zandro?" tanong nya
"Yung kapatid mo" sagot ko at tiningnan sya mata pero mukhang Mali na tiningnan ko sya sa kanyang mga mata dahil unti-unti kung nakikita ang pag tulo ng luha nya..
"Hindi pa sya patay" sabi nya habang umiling pero niyakap ko sya at hinayaan na umiyak sa balikat ko
"Hindi pa sya patay diba?" sabi nya ulet sakin pero di ko sya inimikan, Ni isa sa amin walang umimik...
Tanging sya lang ang hinahayaan naming mag salita, Hanggang sa naka tulog na sya sa balikat ko...
At nang saktong maihiga ko na sya nang maayos ako naman ngayon ang naiyak...
Yumakap ako sa boy friend ko at sya naman ang nag pataha sakin....
"I miss her, I miss him, I miss that twin" sabi ko habang umiiyak sa bisig ni Dex
"Shhhh, Taha na aking princessa, Nasasaktan din ako, kami, tayo pero kailangan nating maging matatag para sa kanilang dalawa, Lalo na sa setwasyon nila Ej" sabi sakin ni Dex habang pinupunasan ang luha ko 'Magiging MATATAG ako' sabi ko sa sarili...
***
Hinalikan ko muna sa noo ang kaibigan ko na si Zandra na mahimbing na natutulog dito sa hospital bed...
"Jhania, Pakibantayan muna si Zandra ah, Puntahan ko lang sina Ej at Sabrina" sabi ko kay Jhania at tumango lang naman sya sakin...
Pag labas ko nang kwarto na iyon nakita ko ang mga magulang ni Zandra, Nakita ko si Tita na umiiyak at habang si Tito naman pinapataha ang mahal niyang asawa...
Lumapit ako sa kanilang dalawa at niyakap si Tita...
"Sorry po Tita" sabi ko sa kanya at hinigpitan nya ang yakap sakin at nag patuloy sa kakaiyak...
Ang bilis talaga ng buhay ng tao, Hindi natin alam kung kilan kukuhanin ng panginoon ang buhay na pinahiram nya saatin...
"Shhh, Tita wag ka na pong umiyak, Naiiyak na naman tuloy ako" sabi ko at kasabay noon ang pag balik ko sa nakaraan
'Stacey parautot!'
'Pusang robot na takot sa palaka!'
'Stacey na takot sa butiki hahaha'
Nakaka miss ang childhood day namin ni Zandro...
But still I want to say I love you Zandro and thank you to those memories, Rest In Peace...
ILYF
A/N:
TULAD NG SULAT KO DYAN, ANG BILIS O ANG IKLI LANG NG BUHAY NG TAO, NA ANG BUHAY NATIN AY HIRAM LANG, I'M STRESS AND I KNOW YOU TOO.. PERO SA TUWING STRESS O MALAKI PROBLEMA KO SYA (SI LORD) ANG KINAKAUSAP KO.. NOT JUST TO HELP ME, BUT TO GUIDE ME... KAYA KUNG STRESS O DEPRESS O MALUNGKOT KA KAUSAPIN MO ANG ATING PANGINOON AT PAPAKINGGAN KA NYA...
GOOD EVENING THANK YOU FOR READING HINDI PA TAYO TAPOS SA ATING KWENTO GOOD NIGHT:)
(Red_Maiden)
YOU ARE READING
I LOVE YOU FOREVER (COMPLETED)
Romance{TORRES AND SANTIAGO STORY} Paano kung biglang mag bago ang lahat? Paano kung sa pag sacrifice mo biglang mag iiba ang lahat? Lahat ng tao may hangganan, may katapusan. Sa mga pag subok na pag dadaanan nila may susuko kaya? O mas pip...
