DENE VE GÖR

1K 140 347
                                    

Önceki bölüm şu an 31 (sjsj) oyda. Ama ben çok sıkıldım ve bu yüzden 40 oy gelmemiş olsa da yine de yb atmaya karar verdim.
Umarım bölümü beğenirsinizzz :3

Katsuki, Izuku ile olup biten her şeyi ağlayarak ve hıçkırıklar eşliğinde Uraraka'ya anlatmıştı.

Uraraka bir yandan Katsuki'yi ağlarken görmenin şokunu yaşıyor, bir yandan onu sakinleştirmeye çalışıyor ve bir yandan da Izuku ve Katsuki'nin aradında geçen durumu analiz etmeye çalışıyordu.

Izuku'nun Katsuki'yi ne kadar çok sevdiğini çok iyi biliyordu.

Izuku'nun Katsuki'yi aldatmasının imkanı yoktu.

Todoroki onun için sadece bir arkadaştı.

Onunla kendi isteğiyle öpüşmesinin imkanı yoktu.

Aynısı Todoroki için de geçerliydi.

Todoroki'nin kolundaki yara belli ki Toga'nın işiydi.

Yani Izuku'nun öptüğü kişi Toga olmalıydı.

Peki Izuku neden Todoroki kılıklı Toga'yı öpmüştü?

Katsuki sonunda sakinleşmişti.

Izuku dışında birinin yanında ağlamak onu çok utandırmıştı.

Başka insanlara duygusal yanını göstermeyi sevmezdi.

Eğer ağladığını başkası görürse onu güçsüz sanardı.

Bu yüzden Katsuki her zaman tüm acısını içine gömüp tek başına o acıyla baş etmeye çalışırdı.

Ama Izuku sayesinde artık hiçbir şeyle tek başına baş etmek zorunda değildi.

Izuku'yla beraber olunca tüm acıların üstesinden gelebiliyordu.

Ama şu an Izuku yanında değildi.

Tek başınaydı.

Acılarının üstesinden gelemiyordu.

Dayanamıyordu.

Izuku'yu istiyordu.

En azından sesini duymak istiyordu.

Izuku'nun kulağa ninni gibi gelen yumuşak ve tatlı sesini duymak istiyordu ama olmuyordu.

Izuku 3 gündür kayıptı.

Kahramanlar tüm ülkede bir arama çalışması başlatmıştı ama hala bulamamışlardı.

Katsuki bu 3 gün içinde çökmüştü.

Yemek yemek istemiyordu, kimseyke konuşmak istemiyordu, hiçbir şey yapmak istemiyordu.

Sadece Izuku'yu istiyordu.

Katsuki ne kadar düşünmek istemese de aklına geliyordu bu düşünce.

Ya Izuku öldüyse..?

Hayır, hayır..!

Hayır!

Ölmedi...

Tabi ki ölmedi.

Değil mi..?

---


Izuku kapının arkasındaki kişinin kim olduğunu anlayamıyordu.

Kapının arkasındaki kişi yavaşça loş ışığın olduğu odaya girdi.

Yüzüne vuran ışık sayesinde sonunda kim olduğu görülebiliyordu

Bu kişi...

Shigaraki Tomura!

Izuku hiç olmadığı kadar sinirli bir şekilde karşısında duran Tomura'ya bakıyordu.

Tomura, Izuku'nun yüzündeki sinirli ifadeyi görünce dişlerini göstererek gülümsedi.

Yavaşça yüzündeki eli yüzünden çekti.

Izuku, Tomura'yı inceledi.

Dağınık mavi saçlarıyla, gözünün altındaki uykusuzluktan oluşan çiziklerle, yüzündeki yara izleriyle yine son gördüğü zamanki gibiydi.

Pisliğinden ve iğrençliğinden hiçbir şey kaybetmemişti. (yioo tomura çok yakuşuklu bi kere)

Tomura keskin bakışlarıyla Izuku'yu süzüyordu.

Izuku'nun vücudunun her tarafı çiziklerle kaplıydı.

Tomura, Izuku'nun özgünlüğünü bir süre etkisiz hale getirecek bir aşı kullanmıştı.

Sonuçta o güce ihyiyaçları vardı.

Ama Izuku'nun ne kadar zeki olduğunu en çok o biliyordu.

Özgünlüksüz olsa bile o odadan kurtulmanın yolunu bir şekilde bulabilirdi.

Bu yüzden her ihtimale karşı zaten incilmiş ayağını kırmıştı.

Ama Izuku, vicudundaki yaraları bırakın ayağının kırık olduğunu bile farkında değildi.

Hiç olmadığı kadar sinirli ve tehtitkar bir şekilde Tomura'ya bakıyordu.

Tomura yavaş adımlarla Izuku'ya yaklaşıyordu.

"Mii~ doo~ rii~ yaaa~ Yüzündeki bu ifadeyi çok sevdimm!"

Kocaman bir kahkaha attı.

Tomura'nın bu hali Izuku'yu mümkünmüş gibi daha da sinirlendiriyordu.

"Hepsi senin başının altından çıktı değil mi? Tahmin etmeliydim!"

"Ne?! Ben ne yaptım kii~?"

"Masumu oynama! Katsuki'yle ilişkimi nereden öğrendin bilmiyorum ama aramızda kavga çıkarmak için Todoroki'yle öpüşmemin sorumlusu sensin!"

"Ah~ hahaha! Evvet! Kesinlikle benim.
Bir önceki denemem başarısız olmuştu ama bu sefer elimden kurtulmana imkan yok. Bu sefer paşa paşa vereceksin özgünlüğünü bana."

"Hıh! Ölsem bile asla özgünlüğümü vermem sana!"

"Büyük konuşuyorsun. Ya şimdi tıpış tıpış özgünlüğünü bana verirsin yada sana ölmek için yalvaracağın duruma gelene kadar işkence ederim."

Izuku'nun yüzünde büyük bir gülümseme belirdi.

"Dene ve gör~."

"Peki~."

Merhabaaa!

Umarım iyisinizdir.

Sanki kitap sıkıcı ilerliyor gibi geliyor bana. Sizce de öyle mi?

Umarım bölümü beğenmişsinizdir.

Kitabın gidişhatı hakkında fikriniz var mı?

Yeni bölümü 40 oydan sonra atıcam.

NEREDEDonde viven las historias. Descúbrelo ahora