İZ ~girlxgirl~

Bölüm 5

Arabaya geçip kapıyı kapattım. Az önce gördüğüm sahnenin hayal olma ihtimali var mıydı?
Lenanın sevgilisi mi vardı yani?
Elime telefonu alıp, Berili aradım.

"Alo"
"Beril atacağım konuma gel"
"Noldu ki?"
"Soru sorma. Gel sadece"
"Tamam geliyorum"

Telefonu kapatıp Berile konum attım. Sonra da gelmesini bekledim.
Yaklaşık 15 dakika sonra gelmişti. Arabadan inince ben de indim. Sonra da ona doğru yürüdüm.

"Oyun bitti"
"Ne?! Ne demek bitti? Başlamadı ki bitsin?"
"Çünkü kızın sevgilisi varmış ve sen bana bunu söylemedin!"
"Ne sevgilisi Arel? Ne diyorsun?"

Yüzüme şaşkınca bakıyordu. Berilin iyi oyuncu olduğunu biliyordum. Lenanın sevgilisinin olduğundan haberi gerçekten yok muydu bilemiyordum.

"Bak Beril. Benim de kendime göre maddelerim var tamam mı? Senin geçmişin için kalkıpta sevgilisi olan birinin duygularını ele geçirip sonra da oynayamam."
"Arel bilmiyordum. Gerçekten bilmiyordum. Nasıl öğrendin? Emin misin? O mu söyledi?"

Alnımı karıştırıp yüzüne baktım.

"Öpüşeceklerken gördüm ve sordum. Sevgilim dedi."

Derince bir nefes aldı.

"Tamam bak şuan sinirlisin. Hemen karar verme lütfen. Bana yardım etmelisin"
"Hayır Beril. Bunu yapmam. Sana yardım edemem. Git napıyorsan yap. Bitti!"

Arkamı dönüp yürümeye başlarken, söylediği beni durdurdu.

"Yapacaksın. Yoksaaa-"

Ona dönüp hızla üzerine yürüdüm.

"Yoksa? Yoksa ne?"
"Yoksa geçmişini tekrar hayatına dahil eder, seni süründürürüm. Görgü tanığı benim. Unuttun mu?"

Sinirden kalbimin atışını, nefesimin düzensizliğini farkedebiliyordum. O kadar sinirlenmiştim ki, şuan onu öldürebilirdim.

"Sen beni tehdit mi ediyorsun?!"
"Ahh Arel. Bak biz iyi arkadaşız. Gel oyuna devam et. Ne sen sürün, ne de benim intikamım yarım kalsın."

Gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım.

"Tamam. Ama oyun bittikten sonra seni bir daha hayatımda, çevremde, yakınımda görürsem, işte o zaman istediğin kadar geçmişimi çıkar önüme, pişman olan sen olursun ona göre."

Bir şey demesini bile beklemeden arabama bindim ve uzaklaştım ordan.

•••

Telefonumun çalması, uykumu bölmüştü. Gözlerimi açınca, sabah olduğunu farkettim. Gece koltukta uyuyakalmıştım. Telefona bakınca bir numaranın aradığını gördüm. Açtım.

"Alo?"
"Arel hanım günaydın"

Sesin sahibini tanıdım.

"Lena?"
"Evet benim. Numaranızı Esra hanımdan aldım."

Telefonu kulağımdan çekip saate baktım.
08.36

"Bu saatte aramak için mi aldın?"
"Ş-şeyyy işe gelecek mis-"
"Lena ben sana ne dedim?"
"İ-işleri evden yürüttüğünüzü"
"Güzel. Anlamışsın. Şimdi işlerine yoğunlaş, beni bir daha da bu saatte arama"

Telefonu kapatıp, kafamı yastığa koydum.
Son yaptığım kırıcı mı olmuştu acaba?
Of bir de Beril hanımın derdi eksikti yaa.  Lenayı bu şekilde kendime aşık edemezdim. Nazik davranmam gerekiyordu. Uyandıktan sonra tekrar uyuyamıyorum zaten. Bu yüzden kalkıp elimi yüzümü yıkadım. Hazırlanıp çıktım evden.