Teen wolf•Stiles Stilinski

Işınlanma

Şarkı biraz bölümle alakasız ama bence ikisi birlikte güzel gidiyor. Okuyanlara teşekkür ederim. Umarım bir an önce Stiles ile sevgili yaptığım bölümleri yazmaya başlarım

***

Bugün oldukça sıradan bir gündü. Ailecek kahvaltı yaptık. Sonra da odama çıktım. Onlara sinirlenmiştim çünkü biricik en sevdikleri çocuklarının doğum günlerini unutmuşlardı.

Karar vermiştim. Hepsine doğum günümü kutlayana kadar trip atacaktım. Kapı çalınca ses vermedim. Muhtemelen abim şaka yapmaya gelmişti. Bu evde herkes onun şakalarından nasibini almıştı da. Kapı birden açılınca ise şaşıp kaldım. Abim ve ablam doğum günü şarkısı söyleyerek içeri girmişlerdi. Bır lahmacunun üstüne mum dikmişlerdi. En sevdiğim yemek lahmacundu.

Lahmacunu görünce kahkaha attım. Ben tam üfleyecekken ablam beni durdurdu.

" Dilek tutmayı unutma "

" Artık bir dileğe inanacak kadar küçük  değilim"

Lafımdan sonra abim konuştu

" Başka bir evrene ışınlanmayı dile. Mesele Teen Wolf evrenine"

Hepimiz kahkaha attık. Son günlerde sürekli Teen Wolf izliyordum. Gülmekten karnım ağrıyınca ise

" Umarım oraya ışınlanırım "

Dedim ve mumu üfledim. İlk başta herşey normaldi. Ardından birden ışıklar kapandı. Her yer çok sessizdi. Hava birden soğudu. Kalkıp ışıklara gitmek istedim. Ama sağ tarafımda çok parlak bir ışık belirdi. Araba farı gibiydi.Son hatırladığım şey  ise korna sesiydi.

***

Gözlerimi açtığımda bir hastahaneydim. Doğruldum. Burası bana biraz tanıdık geliyordu. Nasıl buraya geldiğimi bilmiyordum ama  en son hatırladığım şey garip şeylerin olduğuydu. Serumu kolumdan çıkardım.  Aynanın karşısına geçtim. Yanağımdaki ve kolumdaki yaraları görünce içimden umarım iz kalmaz diye geçirdim.

" Kalkmaman gerekirdi küçük hanım "

Tanıdığım bu sesi duyunca arkamı döndüm. Bu gerçek olamaz. Bu Linden Ashby idi. Ama polis kıyafeti giyiyordu. Buralarda garip şeyler dönüyordu. Deli olduğumu düşünmesin diye bir şey demedim zaten o lafa girmişti.

" Ben şerif Stilinski. Sen kimsin? "

Bu bir şaka olmalıydı değil mi? Hologram olmalıydı. Biri beni kandırıyordu.

" Neresi burası?"

" Beacon Hills "

" Burası orası değil. Biri bana şaka yapıyor ve bu hiç komik değil. "

Etrafa baktım. Bir kamera arıyordum.

" Şu an şoktasın anlıyorum. İyice dinlendikten sonra konuşmaya ne dersin?"

Dedi yatağı göstererek. Akıl hastanesine gitme gibi bir niyetim yoktu. Kafam gerçekten çok ağrıyordu. Yatağa yattım ve gözlerimi kapattım nedense çok yorgundum. İçeriye biri daha girdi. Kolumu tuttu. Sanırım hemşireydi. Serumu geri taktı ve gitti. Ben ise uykuya daldım.

Uyandığımda odada kimse yoku. Yanımdaki kumandaya uzandım ve haberleri açtım. Hepsi Beacon Hills ile ilgiliydi. Kapı açılınca içeri şerif girdi.

" Nasıl hissediyorsun?"

"İyi"

"Bana o saatte yolun ortasında ne yaptığını söyler misin?"