Dark Brotherhood

Τώρα σε Βρήκα!

Όταν ξύπνησα, βρισκόμουν στο σκοτάδι, ένιωθα μόνος, και σχεδόν γυμνός, και δεν ξέρω ακόμα για πόσο θα βρισκόμουν εδώ. Ειμουνα ακόμα ζαλισμένος,και δεν ξέρω και γω πόσες ώρες, η μέρες είχαν περάσει,εδώ μέσα που βρισκόμουν. Είχα χάσει την αίσθηση του χρόνου. Ο  λαιμός μου ήταν ξερός, μου πονούσε αφόρητα, λες και κάτι θα με είχε δαγκώσει. Το πάτωμα ήταν κρύο. Η αίσθηση του αέρα ήταν αποπνικτική, μύριζε απαίσια, ένας συνδυασμός από αίμα και θάνατο πλανιωταν στην ατμόσφαιρα. Προσπάθησα να φωνάξω, αλλά καθώς ο λαιμός μου ήταν ξερός, και πονούσε αφόρητα, δεν είχα την δύναμη να φωνάξω. Η φωνή μου πνιγόταν,και έβυχα σε κάθε προσπάθεια, σύντομα εγκατέλειψα αυτήν την προσπάθεια. Όσο περνούσε η ώρα, και σιγά σιγά,ανακτούσα τις αισθήσεις μου. Νομίζω πως  κάπου στο βάθος άκουγα, μελανχολική μουσική από ένα πιάνο να παίζει. Το τελευταίο που θυμάμαι, ήταν που έστριψα σε ένα στενό σοκάκι, και μετά σκοτάδι.

Όλα άρχισαν εκείνο το βράδυ, που με είχαν καλέσει οι φίλοι μου για μια βραδυνή έξοδο για ποτό σε κάποιο γνωστό night club της πόλης. Η βραδινή μου έξοδος,είχε κυλήσει σχεδόν ομαλά, με την παρέα μου, ποτά, χορός, διασκέδαση και γκόμενες φυσικά. Λέω σχεδόν ομαλά, γιατί κάποια στιγμή με την άκρη του ματιού μου, παρατήρησα έναν περίεργο τύπο να με κοιτάει από την άκρη του μπαρ.
Στην αρχή δεν έδωσα καμία απολύτως σημασία, λέω από μέσα μου, εντάξει ίσως να του θυμίζω, κάποιον γνωστό του, για αυτό με κοιτάζει έτσι επίμονα.

Η δυνατή μουσική, τα γέλια, το ποτό, το τσιγάρο, και η συζήτηση των φίλων μου, σκέπαζε κάθε μου σκέψη,και έκανε την νύχτα αυτή, ευχάριστη και διασκεδαστική. Στην συνέχεια όμως,άρχισα να νιώθω και πάλι το βλέμμα αυτού του περίεργου τύπου, να είναι καρφωμένο στον σβέρκο μου, καθόλου ευχάριστο αυτό, σκέφτηκα. Ένιωθα λες και με πίεζε κάποιο αόρατο χέρι στο σημείο αυτό.

Γύρισα και είδα αυτόν τον παράξενο τύπο να με κοιτάει ακόμα, ένιωσα πολύ άβολα.
Στο σημείο αυτό να πω πως ότι και μια φίλη μου είχε προσέξει την συμπεριφορά μου, και καθότι και αυτή είχε παρατηρήσει τον περίεργο τύπο να με  παρακολουθεί από το μπαρ.

Είχε μακριά ίσια μαύρα μαλλιά, και χλομό δέρμα σαν διάφανο. Φαινόταν γύρω στα σαράντα, έμοιαζε λιγάκι με γκοθά. Λες και είναι κάποιος αστέρας της ροκ μουσικής, η  κάτι τέτοιο τέλος πάντων. Το βλέμμα του ήταν πολύ έντονο και σκοτεινό, σχεδόν με τρόμαζε.

<< Τι συμβαίνει Φοίβο ; >> Με ρώτησε κάποια στιγμή, η φίλη μου η Κασσάνδρα με απορία, κρατώντας το ποτό της.
<<Να μωρέ, εκεί στο μπαρ βλέπεις; είναι ένας περίεργος τύπος και με παρακολουθεί εδώ και ώρα>> τις είπα εγώ, και τον δείχνω.
Εκείνη έστρεψε το βλέμμα της, στον παράξενο τύπο που της έδειξα στο μπαρ, και γύρισε και μου είπε με ένα χαμόγελο << Μπορεί να είναι γκέι και να σε γουστάρει, εξάλλου είσαι ένα πολύ όμορφο αγόρι.>>
<< Χαχα Ναι καλά ίσως, να μου λείπει το βύσσινο καλύτερα.>>είπα αμήχανα.