𝙬𝙤𝙪𝙣𝙙𝙨, 𝙨𝙘𝙖𝙧𝙨 𝙖𝙣𝙙 𝙮𝙤𝙪 | 𝘿𝙧𝙖𝙘𝙤 𝙈𝙖𝙡𝙛𝙤𝙮

1 "Napkin"

-:siz
-:Linda Liana Dupont

Not:Kitapta ölüm yiyenler, karanlık taraf gibi şeyler yoktur ve olmayacaktır.

ONEMLI:!! Kitap 3 kere yazıldığı için içindeki farklı yorumlarla kafanız karışmasın.
___________________

________________
Yine her zaman olduğu gibi bir Hogwarts döneminin başlangıcıydı. Karşılama çoktan yapılmış, birinci sınıfların binaları çoktan seçilmişti. Yemek salonu oldukça kalabalık ve sesliydi. Kendi düşüncelerimi duymak bile o kadar zordu ki. Çatalımla tabağımdaki bezelyelerle oynuyordum, yiyip yemeyeceğimi düşünüyordum. Etrafa bakınmak için kafamı kaldırdığımda Draco Lucius Malfoy'u görüştüm.
Ona Lucius dediğimi duysa beni muhtemelen tek bir büyüyle öldürür, külümü bile bırakmazdı.
Her zaman olduğu gibi quidditch takımıyla beraber yemeğini yiyordu. Onunla aramızın pek iyi olduğu söylenemez, zaten Malfoy insanlarla kolay şekilde arkadaş da olmazdı. Sevdiği kişiler dışındaki herkese nefret saçan mavi gözlerle bakar, lafını asla esirgemezdi. Tam düşüncelerımde boğulacakken Pansy'nin koluma dokunması ile irkilerek düşüncelerimden çıkıp Hogwarts Ortak Salon'una geri dönmüştüm.

Pansy Parkinson:Hadi ama Linli, yemeğinle oynamayı bırak ve bir parça al. Ne kadar zayıfladığının farkında mısın?

Bileklerimi kaldırdı ve iki parmağını kavuşturdu.
Bileğimin inceliğini göstermeye çalışıyordu.
Linli, bu Pansy'nin bana takmış olduğu isimdi. Linda ve Liana'nın birleşiminden geliyordu.
Yemek yemek benim için dünyadaki en zor şeylerden birisiydi. Geçen seneye kadar afiyetle yediğim yemekleri bu sene çatalımın ucuyla itekliyordum.

Linda Liana insanların sözlerini çok kafasına takardı, ne kadar güzel olursa o kadar sevileceğini düşündüğü toxic bir kişiliğe sahipti. Geçtiğimiz yaz neredeyse ölmek üzereydi, fakat bu zayıflık bile onun gözünde ona yeterli gelmiyordu. Kim bilir, belki söylenilen sözlerden, belki her şeyin mükemmel olmasını bekleyen narsist ailesinden dolayıydı.

Yeme bozukluğu, insanın yemekle olan ilişkisinin mezara kadar düzelmeyecek şekilde bozulmuş olduğu çaresiz durumun genel adıdır.

-:Aç hissetmiyorum, birazdan yiyeceğim.

Pansy bunu dememle kollarını sıvadı ve yanıma doğru kaydı. Çatalımla biraz biftek ve biraz bezelye alıp ağzıma doğru getirdi. Yemek istemiyordum. Ama onun bu düşünceli hallerini kırmak da istemiyordum. Lokmayı aldım ve çiğnemeye başladım. Çiğnedikçe çiğnedim, lokma çiğnedikçe büyüdü. Nefes alıp vermeye başladım.
Hayır, bu lokmayı yutamayacaktım.

O sırada arkamdan birisinin kolumu tutmasıyla irkildim ve arkamı döndüm. Sarı saçları, mavi gözlü, güzelce ütülenmiş forması ve aramızdaki mesafeden bile parfümünün kokusu burnuma gelen Draco Malfoy'u gördüm.

Draco, Linda'nın kolundan tuttu ve Linda'yı kaldırdı.
Ortak salondan çıkarttığı gibi büyük, tahta kapının arkasına geçirdi. Salondaki çoğu son sınıf onlara bakıyordu. Draco Malfoy ve bir kız. Draco Malfoy'un yanında bir kız? Draco cübbesinin cebindeki peçeteyi çıkarttı ve Linda'nın ağzına tuttu. Linda neredeyse 10 dakikadir ağzında tuttuğu lokmayı çıkarttı. Draco hiçbir şey söylemeden Ortak Salona geri girdi ve peçeteyi çöpe attı.

Linda Liana hala şaşkındı. Bunu bir başkası yapsa belki bu kadar şaşırmazdı, ama yapan kişi Draco Malfoy'du. Linda dahil herkese iğrenerek bakan, zorunda olmadıkça iletişim kurmayan Draco Malfoy yemekte onu mu izlemişti? Ya da sadece aptalca davrandığı için dikkatini mi çekmişti? Tahta kapının arkasından çıktı ve dolu gözleriyle Slytherin ortak salonuna gitmek için zindan merdivenlerine doğru ilerlemeye başladı. Bu merdivenleri hiç sevmiyordu, her zaman çok tozlu ve soğuklardı. Merdivenden indiği gibi Profesör Severus Snape'ı görmüştü.

Profesör Snape, Linda'yı çok severdi. Bunca yıl Lily'e olan aşkından başka birisini sevememiş, hiç çocuğu olmamıştı. Ama o Linda'yı çocuğu gibi görüyordu.
Geçen seneye kadar herhangi bir konuşması yoktu aslında Lindayla, fakat geçen dönem odasında nerdeyse ölmek üzereyken onu kurtarmıştı. O günden sonra üstüne daha çok düşmüştü.

-:İyi günler Profesör.

P.S.S:İyi günler Linda, nasılsın?

-:İyiyim, teşekkürler. Siz nasılsınız?

P.S.S:İyi olmana sevindim, ben de oldukça iyiyim. Kendine dikkat et.

Linda kafasıyla onayladığında Profesör Snape, Linda'nın kolunu okşamış ve merdivenlerde onu yalnız bırakarak yukarı çıkmıştı. Linda Slytherin ortak salonuna geldiğinde Blaise göz ucuyla bakmıştı ve Linda'yı görmesiyle kalkıp sarılmıştı. Blaise, Linda ile çok yakın arkadaştı, tabii aynı zamanda Draco ile de öyleydi. Beraber yanmayı bırakmış, odun kokan şöminenin karşısındaki koltuklara oturdular ve sohbet etmeye başlamışlardı.

Ona bugün Ortak Salonda olan olayı anlatmalı mıyım? Tabii ki anlatmalıyım.

-:Biraz önce ortak salondaydık ve çok tuhaf bir şey yaşadım.

Blaise:Bir Gryffindor başından aşağı yemeğini mi döktü?

Kaşlarımı çatıp şaşkın bir şekilde Blaise'ye bakıyordum.

Blaise:Ravenclow?

Sessizlik.

Blaise:Hufflepufflar dökmüş olamaz.

-:Kimse başıma bir şey dökmedi, Blaise! Bak kafama, kuru.

Blaise elini kafama atmış ve saçlarımı karıştırmaya başlamıştı.

-:Hey, çek elini yoksa o kel kafana bir şaplak atacağım!

Beraber güldükten sonra ona döndüm ve anlatmaya başladım.

-:Ortak Salondaydık ve Pansy ile birlikte yemek yiyorduk. Yemek yiyesim yoktu, aç değildim. Pansy de yemediğim için zorla yedirtmeye çalıştı. Lokmayı çiğnemeye başladım, çiğnedikçe büyüdü ve yutamadım. O sırada Draco geldi, kolumdan tuttu ve beni dışarı götürdü. Cübbesinin cebinden peçete çıkarttı ve lokmamı çıkartmamı sağladı, sonra da gitti.

Blaise:Linda, bunun aç olmamanla ilgili olmadığının farkındasın değil mi?

-:Hadi ama Blaise, anlattığım şeye takıl, buna değil.

Blaise:Senin için endişeleniyorum sadece, ama Draco konusu çok garip ve iğrenç. Draco annesinin ağzından bile su içmez, böyle bir şeyi yapması çok olağandışı geliyor.

Tam konuşacağım zaman Slytherin salonunun kapısının gürültülü şekilde açılması ve bağrışmalarla sözüm kesildi.

-Bölüm sonu-
22.11.2023

uzun bir sureden sonra merhabaa, aslinda kitap yazma gibi bir dusunucem yoktu ama dun uzun sure sonra notlarima, mesajlariniza vs baktim ve asiri duygulandim. o yuzden hazirda olan bu kitaba bolum eklemek istedim. Yazmayi gercekten unutmusum, o yuzden hatalar oldu ama umarim okumasi sizin icin eglenceli ve akici olmustur opuyorum hepinizi 💗