ONE SHOT STORIES [COMPLETED]

DOLEFUL

Nagmumuni-muni ako dito sa kwarto kong puno ng drawing at kulay habang nagpapa music ng favorite kong kanta na "THIS IS ME" by Demi Lovato.

𝘐'𝘷𝘦 𝘢𝘭𝘸𝘢𝘺𝘴 𝘣𝘦𝘦𝘯 𝘵𝘩𝘦 𝘬𝘪𝘯𝘥 𝘰𝘧 𝘨𝘪𝘳𝘭
𝘛𝘩𝘢𝘵 𝘩𝘪𝘥 𝘮𝘺 𝘧𝘢𝘤𝘦
𝘚𝘰 𝘢𝘧𝘳𝘢𝘪𝘥 𝘵𝘰 𝘵𝘦𝘭𝘭 𝘵𝘩𝘦 𝘸𝘰𝘳𝘭𝘥
𝘞𝘩𝘢𝘵 𝘐'𝘷𝘦 𝘨𝘰𝘵 𝘵𝘰 𝘴𝘢𝘺
𝘉𝘶𝘵 𝘐 𝘩𝘢𝘥 𝘵𝘩𝘪𝘴 𝘥𝘳𝘦𝘢𝘮
𝘙𝘪𝘨𝘩𝘵 𝘪𝘯𝘴𝘪𝘥𝘦 𝘰𝘧 𝘮𝘦
𝘐'𝘮 𝘨𝘰𝘯𝘯𝘢 𝘭𝘦𝘵 𝘪𝘵 𝘴𝘩𝘰𝘸
𝘐𝘵'𝘴 𝘵𝘪𝘮𝘦
𝘛𝘰 𝘭𝘦𝘵 𝘺𝘰𝘶 𝘬𝘯𝘰𝘸
𝘛𝘰 𝘭𝘦𝘵 𝘺𝘰𝘶 𝘬𝘯𝘰𝘸

Nang mag chorus na ay sinabayan ko ito,

𝘛𝘩𝘪𝘴 𝘪𝘴 𝘳𝘦𝘢𝘭, 𝘵𝘩𝘪𝘴 𝘪𝘴 𝘮𝘦
𝘐'𝘮 𝘦𝘹𝘢𝘤𝘵𝘭𝘺 𝘸𝘩𝘦𝘳𝘦 𝘐'𝘮 𝘴𝘶𝘱𝘱𝘰𝘴𝘦𝘥 𝘵𝘰 𝘣𝘦 𝘯𝘰𝘸
𝘎𝘰𝘯𝘯𝘢 𝘭𝘦𝘵 𝘵𝘩𝘦 𝘭𝘪𝘨𝘩𝘵
𝘚𝘩𝘪𝘯𝘦 𝘰𝘯 𝘮𝘦
𝘕𝘰𝘸 𝘐 𝘧𝘰𝘶𝘯𝘥
𝘞𝘩𝘰 𝘐 𝘢𝘮
𝘛𝘩𝘦𝘳𝘦'𝘴 𝘯𝘰 𝘸𝘢𝘺 𝘵𝘰 𝘩𝘰𝘭𝘥 𝘪𝘵 𝘪𝘯
𝘕𝘰 𝘮𝘰𝘳𝘦 𝘩𝘪𝘥𝘪𝘯𝘨 𝘸𝘩𝘰 𝘐 𝘸𝘢𝘯𝘵 𝘵𝘰 𝘣𝘦 𝘵𝘩𝘪𝘴 𝘪𝘴 𝘮𝘦...

"Mom, Dad THIS IS ME..."

Bigla nalang kumawala ang mga luhang kanina ko pa pinipigilan. Buong buhay ko sila ang kumokontrol sa akin, hindi ko kayang mag desisyon para sa sarili ko, lahat ng gusto ko ayaw nila.

Nakapili na ako ng course ko at desidido na ako dun. Pero bigla na namang bumalik sa aking isipan ang pag-uusap namin kanina sa hapag kainan.

"𝘏𝘰𝘯𝘦𝘺, 𝘯𝘢𝘱𝘢𝘨-𝘶𝘴𝘢𝘱𝘢𝘯 𝘯𝘢 𝘯𝘢𝘵𝘪𝘯 𝘢𝘯𝘨 𝘢𝘣𝘰𝘶𝘵 𝘴𝘢 𝘤𝘰𝘶𝘳𝘴𝘦 𝘮𝘰, 𝘳𝘪𝘨𝘩𝘵?" 𝘵𝘢𝘯𝘰𝘯𝘨 𝘯𝘪 𝘔𝘰𝘮 𝘴𝘢 𝘢𝘬𝘪𝘯 𝘩𝘢𝘣𝘢𝘯𝘨 𝘯𝘢𝘬𝘢 𝘯𝘨𝘪𝘵𝘪.

"𝘈-𝘈𝘩𝘮 𝘔𝘰𝘮, 𝘢𝘺𝘰𝘬𝘰 𝘱𝘰 𝘯𝘨 𝘯𝘢𝘱𝘪𝘭𝘪 𝘯𝘪𝘺𝘰𝘯𝘨 𝘤𝘰𝘶𝘳𝘴𝘦 𝘱𝘢𝘳𝘢 𝘴𝘢 𝘢𝘬𝘪𝘯. 𝘌𝘯𝘨𝘪𝘯𝘦𝘦𝘳𝘪𝘯𝘨? 𝘦𝘩 𝘩𝘪𝘯𝘥𝘪 𝘯𝘢𝘮𝘢𝘯 𝘱𝘰 𝘢𝘬𝘰 𝘮-𝘮𝘢𝘴𝘺𝘢𝘥𝘰𝘯𝘨 𝘮𝘢𝘨𝘢𝘭𝘪𝘯𝘨 𝘴𝘢 𝘔𝘢𝘵𝘩 𝘔𝘰𝘮," 𝘴𝘢𝘢𝘥 𝘬𝘰 𝘩𝘢𝘣𝘢𝘯𝘨 𝘶𝘮𝘪𝘪𝘸𝘢𝘴 𝘯𝘨 𝘵𝘪𝘯𝘨𝘪𝘯 𝘴𝘢 𝘬𝘢𝘯𝘪𝘭𝘢.

𝘉𝘪𝘨𝘭𝘢𝘯𝘨 𝘯𝘢𝘸𝘢𝘭𝘢 𝘢𝘯𝘨 𝘯𝘨𝘪𝘵𝘪 𝘯𝘪𝘺𝘢 𝘢𝘵 𝘣𝘪𝘨𝘭𝘢𝘯𝘨 𝘴𝘶𝘮𝘦𝘳𝘺𝘰𝘴𝘰 𝘢𝘯𝘨 𝘬𝘢𝘯𝘪𝘺𝘢𝘯𝘨 𝘮𝘶𝘬𝘩𝘢. "𝘕𝘰 𝘩𝘰𝘯𝘦𝘺, 𝘸𝘢𝘭𝘢 𝘯𝘨 𝘮𝘢𝘨𝘣𝘢𝘣𝘢𝘨𝘰 𝘥𝘰𝘯. 𝘛𝘩𝘢𝘵'𝘴 𝘧𝘪𝘯𝘢𝘭."

"𝘋-𝘋𝘢𝘥," 𝘵𝘢𝘸𝘢𝘨 𝘬𝘰 𝘴𝘢 𝘬𝘢𝘯𝘪𝘺𝘢 𝘢𝘵 𝘯𝘢𝘨𝘣𝘢𝘣𝘢𝘬𝘢𝘴𝘢𝘬𝘢𝘭𝘪𝘯𝘨 𝘵𝘶𝘵𝘶𝘭𝘶𝘯𝘨𝘢𝘯 𝘯𝘪𝘺𝘢 𝘢𝘬𝘰 𝘯𝘨𝘶𝘯𝘪𝘵 𝘩𝘪𝘯𝘥𝘪 𝘯𝘪𝘺𝘢 𝘢𝘬𝘰 𝘱𝘪𝘯𝘢𝘯𝘴𝘪𝘯, 𝘣𝘢𝘨𝘬𝘶𝘴 𝘴𝘢 𝘥𝘺𝘢𝘳𝘺𝘰𝘯𝘨 𝘩𝘢𝘸𝘢𝘬 𝘭𝘢𝘯𝘨 𝘯𝘪𝘺𝘢 𝘪𝘵𝘰 𝘯𝘢𝘬𝘢𝘧𝘰𝘤𝘶𝘴.

(𝘦𝘯𝘥 𝘰𝘧 𝘧𝘭𝘢𝘴𝘩𝘣𝘢𝘤𝘬)

FIRST DAY OF SCHOOL

Habang papunta sa building namin ay binabasa ko na rin ang sched ko.