my roommate

Hoezo een slechte keuzen?

Hoofdstuk 22. Hoezo een slechte kreuzen?

"Alexandra."

Ik draaide me om en zag me vader. "Hey." Glimlachte ik.

Toen we bij mijn vader aan kwamen gaf hij ons een knuffel. "En jij moet dan Duke zijn, niet waar?"

Duke knikte. "Leuk u te ontmoeten meneer."

Ze schudde handen en liepen naar binnen. "Ik wil je graag voor stellen aan Anna."

Ohw nee.

Anna kwam naar beneden en stond naast papa. "Is dat je oudere zus?" Vroeg Duke aan mij. Tja, ze was ook minstens 26.

Ik schudde mijn hoofd. "Ik ben zijn vriendin." Antwoorde Anna.

Duke slikte. "Oh, sorry."

"Geeft niet. Iedereen maakt die fout." Zei ik.

We liepen met z'n allen naar de woonkamer. Anna ging drinken halen, en Duke was zo lief om haar te helpen. Herken je de sarcasme?

"Dus Alex, hoe zit het tussen jou en Duke?"

Ik haalde mijn schouders op. "Goed, hoezo?"

Mijn vader haalde ook zijn schouders op. "Ik heb het gevoel dat hij je gaat gebruiken."

Ik keek hem aan. "Hoe? Wat? Heh?"

Mijn vader zuchte. "Ik wil niet dat hij je pijn doet. Hij was toch de gene waarom het uit ging tussen jou en Jason? Je klonk zo gelukkig met Jason."

"Pap, wat probeer je te zeggen?"

"Hij is niet de beste keuze van je. Integendeel je slechtste keuzen."

"Wat? Hoezo een slechte keuzen? Met een vrouw van 26 nemen terwijl jij 47 bent is normaal?!"

"Alex- "

"Oh en niet te vergeten, een vrouw zwanger maken in haar tiener leven!"

"Alex!" Schreeuwde mijn vader. "Zo bedoel ik het niet. Bekijk het van een andere kant dan hem te verdedigen. Vind je ze ook niet lang weg zijn?"

Ze waren inderdaad al lang weg. Ik keek naar beneden. "Sorry."

"Ik ga het met Anna stoppen."

"Wat? Waarom?"

"Heb uitgevonden dat ze vreemd gaat." Mompelde hij.

Mijn hart brak. Okal mocht ik Anna niet. Mijn vader was gelukkig met haar.

"Het spijt me."

Mijn vader keek weg. "Als ik jou was zou ik gaan kijken waar ze blijven."

Ik knikte. Ik stond op en liep naar de keuken. Ik stopte voor de klap deur toen ik mijn naam hoorde.

"Dus wat vind je van Alex?" Uhg alleen haar stem al.

"Ze is lief, knap-"

"Knap? Lieverd ze is een en al nep. Haar borsten? Heeft ze laten doen. Haar huid? Heeft ze zo vaak een behandeling laten doen dat het zacht is. Ze is een barbie pop."

Wow. Ik wil nu zo graag naar binnen lopen en haar iets aan doen.

"Echt?" Hoorde ik hem verbaasd zeggen. Kom op! Je geloofd haar toch niet.

"Hmhm, kijk mijne zijn echt. Als je wil mag je ze aanraken?"

What the fuck? Ze. Is. Dood.

Ik hoorde hem lachen. "Nah ik blijf liever bij Alex, je hebt een eigen vriend die het kan doen." Iew! Wil ik dus echt niet aan denken. "Tenslotte, ik denk dat jij hier de barbie pop bent. En Alex de echte is."

Hij liep de klap deur uit. Alleen knalde het tegen mijn hoofd.

"Au!"

Duke keek me geschrokken aan. "Gaat het?" Hij zette de glazen neer en gaf me een knuffel. "Dat gebeurd er als je ons afluisterd."

Ik moest lachen. Zijn armen gingen straker om me heen. "Wat heb je allemaal gehoord?"

"Barbie pop, aanraken en nep zijn."

Hij gaf een kusje op mijn voorhoofd. "Ik hou van je, okal zijn ze nep."

Ik moest zo hard lachen dat er tranen in mijn ogen kwamen. "Ik wouw haar wat aandoen toen ze zei 'wil je ze aanraken' echt."

Duke moest lachen. "Zo lang ik die van jou aan mag raken ben ik tevreden."

"Pedo!" zei ik lachend.

Hij moest lachen, samen liepen we weer naar de woonkamer.

"Toen zei ze dus 'je verdient mijn vader niet, je komt alleen voor het geld.' Maar ik hou echt van ja, schattje."

Ik rolde mijn ogen. Dit is de zo veelste keer dat ze iets goed wilt maken. Word ze niet moe van haar leugens? Vergeet ze ze niet?

Blijkbaar niet.

"Anna, ik denk dat het genoeg is geweest. Denk je ook niet?" Ik vind het wel pijnklijk om mijn vader zo te zien. Hij vind haar echt leuk.

Hij keek me aan. "Gaan jullie even naar boven? Ik wil even alleen met Anna praten."

"We zijn wel buiten." Papa knikte. "ik bel jullie zodra ik hier klaar ben."

We knikte en gingen naar het park. "Zo, dus hier woonde je? Leuke buurd."

"Jaa, ik hoop vrienden tegen te komen."

Hij keek me aan. "Dus Fabienne was niet je enige vriendin?"

"Neee!" Schreeuwde ik iets te hard. "Fabienne was alleen toen mijn beste vriendin, maar ik mis Rens en Jen. Hun zijn mijn beste vrienden."

Hij knikte. Na een paar minuten hoorde ik iemand mijn naam schreeuwen. "ALEX?"

Ik draaide me om. "JEN? RENS?"

Binnen een paar seconden liet ik Duke's hand los en was ik in de armen van mijn twee beste vrienden die ik kon wensen.

Jen liet los en keek Duke aan. Rens zijn arm nog steeds om mijn schouders. "En wie mag jij wel niet wezen?" Zei Jen.

Ik moest lachen. "Dat is Duke."

"Je vriendje? Neem ik aan." Zei Rens.

Ik knikte. Rens haalde zijn arm van mijn schouder. "Goeie aan de haak geslagen, gast."

Ik moest lachen. Samen met Jen. "Rens, liefje doe maar niet stoer. Het staat je niet."

Rens blozde en keek naar de grond. Duke keek Rens strak aan.

"Maar wij moeten gaan, we moeten naar mijn moeder." Begon Jen. "Ik zie jullie nog wel een keer toch?"

Ik knikte. "Tuurlijk."

Ze zwaaide en trok Rens mee. Ik moest lachen. Hun zijn altijd zo geweest. Zo schattig.

"Rens huh?"

Ik keek Duke aan en zag dat hij jaloers was. Ik moest lachen.

"Omg......D-denk je echt dat d-dat een competitie voor je is?" Ik moest nog harder lachen. Toen ik bij kwam keek ik hem serieus aan. "Jen en Rens zijn al een stel sinds de 2e. Ze zijn naar de zelfde school gegaan. En hij is niet mijn tiep!"

Duke keek me nogsteeds strak aan. "Maar, jullie leken zo close."

Ik gaf hem een knuffel. "Misschien. Maar mijn hart ligt bij jou."

Hij knuffelde me strakker. Kort daarna gingen we weer naar papa, Anna was weg en zou niet meer terug komen. Tja, moet je maar niet vreemd gaan.

Heyho! Ik heb lang niet meer iets geschreven...

Sorry als er spelfouten in zitten. Ik probeer ze weg te halen. Zeg als je ze ziet.

Vote/comment/follow ?

Xx