Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
❝...Narnia'ya Gidiş...❞
✠
𝕭ir yıl önce büyülü bir dolabın kapısını açıp Narnia adlı bir ülkeye gitmiştik. ben, Peter, Susan Edmund ve Lucy. büyülü dolabın ardına geçiğimizde narnianın kral ve kraliçeleri olmuştuk. yıllarca hüküm sürmüştük veya yıllar olduğunu zannetmiştik. oysaki narnia'ya geldiğimiz dolaptan geçtiğimiz an yine ingilterede olduğumuzu anlamıştık, tuhaf olan şuydu ki döndüğümüzde hiç bir şey değişmemişti. zamanın geçmediğini ve madam macready yüzünden saklandığımız büyülü dolabın önünde bulmuştuk kendimizi. bu olaydan sonra bunu sadece bilge bir yetişkin dışında kimseye anlatmamıştık.
Bütün bu olaylar bir yıl önce olmuştu.şimdiyse hepimiz bir tren istasyonunda etraflarında bavullarla sarılmış bir bankta oturuyorlardı. bir kavşakta bulunan bu tren istasyonun kadar beraber yolculuk etmiştik bir kaç dakika sonra gelicek olan tren kızları, yaklaşık yarım saat sonra da gelicek olan da erkekleri götürücekti. hepimiz sıkılmıştık. kimsenin ağzını bıçak açmıyordu. peronda onlar hariç kimse yoktu bir süre sonra lucy çığlık atınca endişeyle hepimiz lucy'e döndük.
"ne oluyor lu?" dedi edmund ve sonra irkilerek, "of!" diye bağırdı.
edmund ve lucy şaşkınca bakarken. bir anda kolumdan cimciklenmiş gibi hissedip peter'a döndüm.
"peter ne yapıyorsun-" dedim. peter tam ağzını açmıştı ki susanda lucy'e benzer bir çığlık attı." ah ah biri beni çekiyor!" diye bağırdı susan.
"çocuklar birşey oluyor" dedim bu işte tuhaflık vardı ve bişey olacaktı ayağa kalktım. edmunda benimle beraber ayağa kalktı ve elimi tuttu.
"dikkatli olun!" diye bağırdı edmund. o sırada peter bir elini susan'a bir elinide lucy'e uzatarak ikisinide ayağa kaldırdı.
"sıkı tutunun galiba düşündüğüm şey oluyor!" dedi peter.
Hepimiz soldan sağa dizilmiş şekilde ellerimizi tutuyorduk. öylece bekliyorduk, gözümü kapattım ve bir kaç saniye sonra açınca tren istasyonunda değil bir mağarada olduğumuzu anladım hızla edmund ve peter'ın elini bırakarak mağaranın çıkısına doğru koştum mağaradan çıktığım an yüzüme vuran rüzgar esintisi ve deniz dalgalrı sesleriyle ağzım kulaklarıma vardı ve arkamda benim gibi şasırmış ama mutlu olan diğerlrine baktım. Peter hızla ayakkabılarını ve çantasını kuma fırlatarak dalgalara doğru koştu. edmunda peter'ın yaptıklarını tekrar ederek onun peşinden koştu. bende o sırada mutlulukla çantamı çantamdan sonra ayakkabılarımı ve üstümdeki gri hırkayı çıkartayak peter ve edmundun dalgalara yakın yerde birbirlerine su fırlattıkları yere gittim.
♔︎♔︎♔︎
Hepimiz eğlendikten sonra. yorulduğumuzu anladıktan sonra tepeye çıkmıştık hepimiz eski bir harabeyle karşılaştığımızda şaşırmıştık çünkü burası narniay dı ve biz burada yıllarca hüküm sürmüstük ve her yeri biliyorduk fakat şu anda bulunduğumuz bölgenin neresi olduğunu tahmin edemiyorduk.
Hepimiz harabede, dağılmış bir şeyler arıyorduk işe yarıyacak birşey. harabelerde gezerken durdum ve karşımda boş olan alana ve ortada beş taş duvar gibi kırıntıların olduğu yere baktım nedense kendimi narniada ilk kez şatoya geldiğimiz ve tahtımıza ilk kez oturmuş gün ki gibi hissediyordum bu tuhaf bir şeydi sanki sanki-
bir anda susan, edmunda ve bize bağırdığında onun boş bir çimenlikte yerden bişey almasını izledim ve yanına ilerledim.
"Edmund! bu senin cair paraveldeki satranç takımın bir parçasına benziyor" susan'ın yanına hızla ilerledim ve elinde tuttuğu altın minik faun u gösterdi. hızla yanımda onu inceleyen diğerleri döndüm. olamazdı değil mi-
güçlü durmaya çalışarak diğerlerine döndüğüm an hepsi bana döndü.
"çocuklar ben galiba herşeyi çözdüm-" dedim
"ne oluyor anna" peter tek kaşını kaldırarak bana dikkatle baktı
onlara peşimden gelmeleri için işaret gösterdim ve boş olan ve ortasında minik taşlar olan alana götürdüm ve özlemle ve endişeyle baktım.
"şu anda durduğumuz yer cair paravel. harabeleri"
♔︎♔︎♔︎
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
♔︎♔︎♔︎
kitabın ilk bölümü beğendiniz mi?
bu kitabı kendi kafamdaki taslak ile başladım ve finalini tamamen ayarladım. bu kitabı okuyanlara diyeyimki ben bu kitabı kesinlikle yazmaya devam edeceğim. hatta ikinc sezon olacak. ikinci sezondan sonra belki aklımda fikir ile 3. sezon bile yazabilirim.
bölümü oylamayı, konuşma balonlarna dokunup fikirlerinizi belirtmeyi unutmayın. ne kadar yorum o kadar sevinen ben.
