-Eyewitness-

თავი 5

ჯონგუკის pov
კარებს ვაღებ და ვშტერდები, გული მიკვდება, სული მეხუთება, ვხედავ როგორ ტირის ჯიმინი, შველას ითხოვს, მე კი არ შემიძლია რამეთი დავეხმარო, ჯანდაბამდე გზა ქონია ესეთ ცხოვრებას, როცა ხედავ შენთვის მნიშვნელოვანი ადამიანი რადღეშია და ვერაფერს აკეთებ, ცხოვრება მეზიზღება, მე ის ისე უნდა გადავრჩინო, რომ ჩემი ვინაობა არ გამჟღავნდეს, ვხედავ ჰობის თვალებში, ნაპერწკლებს რომელსაც სადაცაა დაყრის და ამ ორ ნაძირალას გადაიმტრევს, არა მე ორმაგი სურვილი მკლავს, მაგრამ სიმშვიდე უნდა შევინარჩუნოთ, თორემ ჩვენი აფეთქება ცუდად დამთავრება!

-ეი თქვენ, ჯობია ხელი უშვათ ომეგებს და მიბრძანდეთ!
-შენ ვინღა ჯანდაბა ხარ?
-ბოსსმა გამომიშვა, თქვენთან საქმე აქვს, ჩვენ შეგცვლით აქ,
-მოვრჩები გართობას და წავალ,
-მერეც გაერთობი! დრო არითმენს!

ძალით წამოვაგდეთ და იძულებით გავაბუნძულეთ გარეთ, გული ვეღარ ითმენდა ისე უნდოდა ჯიმინის სიახლოვის შეგრძნება, ორივე ომეგა კუთხეში მიიკუნტა და ტიროდნენ, ახლოს სვლა დავიწყეთ, მე და ჰობიმ, ისინი კი რაც შეეძლო შორს მიდიოდნენ, ამდროს კი ჯიმინმა ამოილაპარაკა "გთხოვთ დაგვინდეთ, არ მოგვეკაროთო,გთხოვთ ნუ გვაშინებთ, თქვენ მაინც დაგვინდეთ" მეგონა რომ გული გამეხლიჩა, გავნადგურდი, ის ისეთი უსუსურია, ღმერთო რატომ? რატომ ის?

-ჯიმინ...თეჰიონ...ნუ გეშინიათ,
-თქვენ...ვინ ხართ? საიდან იცით ჩვენი სახელი?
-როგორ არუნდა ვიდოცე, იმ ადამიანის სახელი ვისაც ჩახუტებას დავპირდი!
-ჯონგუკ?

პასუხი აღარ გავეცი ისე მივედი და გულში ჩავიკარი, ჩემს ხელებში კანკალებდა, მოთქვამდა, თან მისი პატარა ხელებით მეხვეოდა, ჰობიც არიყო კარგ დღეში, თეჰიონს შიშისგან გული წაუვიდა,

-დიდი ბოდიში,მაგრამ ჩახუტებას მერე კიდე მოასწრებთ, სანამ დაბრუნდნენ, ჯობს აქაურობა დავტოვოთ,
-მართალი ხარ!

ჯიმინი ხელში ავიყვანე, ჰობიმ თეჰიონი და მანქნისკენ დავიძარით, კამერების გამორთვაზე კი ნამჯუნმა იზრუნა, რომელიც ჩვენს ბედზე ეხლახან დაბრუნდა, მივლინებიდან, მონატრებული ძმით დატკბობა ვერ მოვასწარი, მაგრამ არაუშავს დრო კიდევ არის, ახლა მთავარია ჯიმინი კარგადაა, ამაზე დიდი ბედნიერება არ არსებობს, ჯიმინი მეჭიდებოდა, თითქო დავაგდებდი, ან დავტოვებდი, ის ისევ კანკალებდა და სლუკუნებდა, მანქანაში წინ მე და ჯიმინი დავჯექით, უკან კი ჰობის კალთაში ყავდა მოთავსებული თეჰიონი და ისე ცდილობდა მის აზრზე მოყვანას, აი ესეც ასე თეჰიონიც აზრზე მოდიოდა,