KALB-İ VURGUN (Yeniden Yazılıyor)

BEĞER NE ZORMUŞ KAVUŞAMAMAK

Biliyorum sana giden yollar kapalı
Üstelik sen de hiç bir zaman sevmedin beni
Ne kadar yakından ve arada uçurum; 
İnsanlar, evler, aramızda duvarlar gibi
Uyandım uyandım, hep seni düşündüm
Yalnız seni, yalnız senin gözlerini
Sen Bayan Nihayet, sen ölümüm kalımım
Ben artık adam olmam bu derde düşeli
Şimdilerde bir köpek gibi koşuyorum ordan o

Cemal süreya

"Sana ne söylesemde inanmayacaksın değil mi ?"dedi Aras Ağa derin bir şekilde nefes alarak

"Aras söyle bana ,ben sana nasıl inanayım ,nasıl güveneyim "dedi gözlerindeki hayal kırıklığıyla kocasına bakarak.

"Güvenme ,inanma ama benden gitme" deyip Havin'in elinden tutup konağın kapısında çıktı.

"Aras ,ne yapıyorsun bırak beni ne olur" dedi Havin acı çekerek.

"Sakın bana tek kelime etme ve şimdi arabaya bin çünkü ben artık sabırlı bir adam olamıyorum ve sana istemeyeceğin şeyler yapmak istemiyorum"dedi sesini yükselterek .

Genç kız korkmuştu kocasından o yüzden tek kelime etmedi ve arabanın ön koltuğuna kapıyı açıp oturdu.Korumalar karışamadı çünkü karşılarındaki Adam mertoğlu aşiretin küçük Ağasıydı .

Aras Ağada arabaya binip kendi konağa doğru sürdü.

" Nereye gidiyoruz?"diye sordu Havin ağlayarak.

"Konağımıza ,yani evimize ve emniyet kemerini tak lütfen"

"Sen nasıl bir manyaksın ,benim üzerime aldığın kadınla aynı evde yaşamamı mı istiyorsun ....susma Aras konuş , konuş ki bizi nasıl harcadığını anla ,bizi nasıl yok ettiğini anla ....ne olur kendine gel artık çünkü benim kalbim dayanmıyor bize yaptıklarına " diye bağırdı hıçkırıklarının arasında konuşarak.

Aras arabayı kenara çekip büyük bir öfkeyle yan tarafında ağlayan karısına baktı"Ağlama ,kadın ağlama ,evet ben aşalık bir adamım evet bu evliliği mutlu bir şekilde yaşatabilirdim ama artık çok geç, çünkü benimde elim kolum bağlı ne onu bırakabilirim, nede senden vazgeçebilirim"dedi eliyle direksiyona vurarak.

Ve arabayı sağa kırıp bağ evine doğru sürmeye başladı gece konağa gidebilirim diye geçirdi içinden Adam .

Bağevine geldiklerinde arabayı durdurup indi arabadan ,diğer tarafa gidip karısının kapısını açıp arabadan indirdi .

"Neden geldik buraya hani konağa ikinci karının olduğu eve gidecektik ne oldu Aras Ağa kararınızı mı değiştirdiniz?"

"Çok konuşuyorsun ,ama boş konuşuyorsun " deyip cebindeki anahtarı çıkarıp evin kapısını açık içeri geçti "Davetiye mi bekliyorsun Havin" dedi Aras

Havin düşüncelerinin? arasında sıyrılıp içeri geçti ...kocasının arabada konuştuğu şeylerde kafası karışmıştı ne demek istemişti ki.

Aras Ağa üçlü koltuğa oturup "Gel otur yanıma " dedi karısına ama karısı gidip karşı koltuğa oturdu ve başını bahçe tarafında olan pençereye doğru .

"Gerçekten beni seviyor musun?" diye sordu Aras Ağa

Genç kız ,kocasının sözleriyle bozguna uğradı onun bu kadar kendini beğenmişliğini çözemiyordu "Bunun bir önemi var mı artık Aras?"

"Bilmem sadece dudaklarından o iki cümleyi duymak istiyorumdur "

"Biz hakkımızı çoktan kaybettik ve bu sözleri artık benden duyamayacaksın çünkü yeni karın söylesin" dedi genç kız tek kaşını kaldırarak .

"Ben.." dedi Aras Ağa ama konuşması yarım kaldı telefonu çalmaya başlamıştı.

Elini cebine koyup telefonunu alıp mutfağa geçti tek kelime etmeden çünkü karşısında ki karısı değil bir yabancı gibi davranıyordu.

"Alo?"

"Aras ne yapıyorsun sen kardeşim  dünden beri yoksun niye aramıyorsun" dedi Ayaz Ağa endişeyle.

"İyim merak etme Havinle bağevine geldik"

"Ne? Nasıl yani beni bile götürmediğin bağevine Havinimi götürdün...Aras sen cidden kendinde misin yengemi soktuğun durama bak onun gururunu yerle bir ettin herkese karşı başını yere eğdirdin ve şimdi onun yanındasın"

"Ayaz bu durum seni hiç ilgilendirmez ,sen Nurcan'a zorbalık yaptığında ona kötü davrandğında ben sana tek kelime ettim mi?"

"Evet bunların hepsini yaptım ama onun başınıda hiç bir zaman  yere eğdirmedim üzerine başka kadın getirmedim ,ben kavga etsemde ,sinirlensemde ,kendimi kaybetsemde tek bir kadının dizlerine yatıp sakinleştim ,sende beni anladın mı kardeşim!!"

"Sen beni ne için aradın ikiz" dedi Aras Ağa konuşmayı değiştirerek.

"Elvin perişan bir şekilde seni bekliyor ,gözü sürekli kapıda ,ne yemek yiyor ne yatıyor farkındaysan bir karın daha var Aras efendi sorumluluklarını bil ve çocuğunu taşıyan kadına da biraz saygın olsun " deyip telefonu kapattı Ayaz Ağa .

"Elvini arayacak mısın" diye arkasından gelerek konuştu Havin  sakince ne kadar içi kor gibi yansada .

Aras Ağa ,Havin'i kollarının arasına alıp duvara yasladı gözlerinin içine baktı kaybolmak istiyordu o parlak yeşil gözlerde, başını karısının saçlarına götürüp huzur veren kokuyu içine çekti ve bırıldandı.

"Sen yaşa diye senden vazgeçtim yaz yağmur'um "dedi ve karısından uzaklaşıp bahçeye çıktı.