⌈ 09 ⌋

178 61 0
                                    

"Pasenya na..." bulong ng aking bibig. Agad akong napa-upo sa gilid ng kama, inaalala ang sanhi ng kanyang pagkalisan. "Hindi ko alam kung galit ka o magulo lang talaga ang aking isipan. Pero kung nagkaroon ako ng pagkakataong magsalita, o kahit magtanong kahit isang beses lang. Rhan, nasaan ka na? Ako ba'y iyo nang napatawad?" malungkot na inilabas ng aking bibig ang huling mga salita. Tila ba'y mayroon akong kinakausap sa aking harapan. Pero wala. Wala.

Tagu-taguan: Ikaw na ba ang Buwan?Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon