Sude
El ele tutuşmuş yürüyorduk
Berke : Sude
Sude : efendim delibal
Berke : sen ben ile yareni gôrdün ya ne hissettin o zaman
Sude durur çünkü berkenin böyle bir şey söyleyeceğini düşünmüyor dur ama yinede cevap verir
Sude : kötü hissettim sizin önünüzden geçtim hatırlamıyormusun
Berke : bu konuyu açtığım için özür dilerim
Sude : Y yok sorun değil ama bu konuyu kapatalım
Berke: nasıl istersen
Yürüyerek cellatın evine gelirler
Berke : Sude tekrardan juanlara girmek istermisin
Sude : bilmiyorum Berke linçlemezler mi beni
Berke : niye linçlesinler delibal
Sude : bilmiyorum Berke neyse geç oldu zaten ben eve gireyim yarın görüşürüz
Berke : görüşürüz
Sude kapıyı açıp içeri girer
Saat gece 2 dur
Sude ilk önce mutfağa girer ışığı açmadan buzdolabını açar içinden yiyecekleri çıkarırken ensesinde bir nefes hisseder arkasını döndüğünde ardayı görür arda yine sudeyi sıkıştırır
Arda : niye bu kadar geç geldin
Sude : pardon sana hesap verecek değilim
Arda : yoo hesap vermek zorundasın
Sude : Arda abi bırak ben kimseye hesap vermem anladın mı
Arda sudeyi belinden tutar
Sude'ye yaklaşır Sude yüzünü çevirir
Arda: bak küçük kız sadece şaka yapmak istemiştim sen de çok korkuyormuşsun benden be küçük kız
Sude : ha ha ha korkmuyorum ben bı kere senden mi korkacagim
Arda : küçük kız şansını fazla zorlama istersen hadi git bakalım
Sude koşarak odasına gider kalbi küt küt atıyordur
Benim kalbim niye bu kadar hizli atıyor aman boşver korkudan dir o
Koşarak yatağa zıplar ve uyur
YOU ARE READING
DELİBAL ZEHİR ( TAMAMLANDI )
UngdomsfiksjonBerSu Belki bir gün başka şehirde Başka zamanda Belki yine , yeniden Kim bilir.....
