I'M DONE CHASING YOU

CHAPTER 10

THIRD PERSON POV:

"Nicole  pwede ba tayong mag - usap? "  tanong nito sa kanya.

Di siya makapagsalita dahil sa paki-usap nito sa kanya.

  " Please  lang ." pagmamakaawa nito sa kanya.

Walang nagawa si Zebby kaya tumango lang siya.  Bilang sagot.

" I just want to say that Please forgive me, for everything. I know that  I hurt you so much. Gagawin ko lahat mapatawad mo lang ako. "  sabi nito habang tumulo ang luha ni Ezekiel.

" Gagawin mo lahat? "   tanong nito kay Ezekiel.

Tumango lang si Ezekiel. 

" Gusto kitang patawarin? Bakit ano ba nagawa mong mali? Kasalanan ko naman ehh na nagmahal ako sa isang tulad mo na napakamanhid na kahit kailan di ako kayang mahalin.  Kaya please lang. Napatawad na kita.  Pero kung gusto mo sige,  ito lang masasabi ko.  Layuan mo 'ko. " mahabang sabi ni Zebby at aalis na sana siya pero

Hinawakan siya ni Ezekiel sa pulsuhan.

" Humiling ka ng kung ano wag lang layuan kita. "  sabi nito sa kanya.

" Dahil gagawin ko lahat para lang makuha ko ulit yang pagmamahal mo na  nakatago diyan sa puso mo.  O di kaya may puwang pa  ako diyan? " sobrang seryosong sabi nito. 

Biglang kinabahan si Zebby sa narinig.

"  Kung noon ikaw ang naghahabol  sa akin,  ako na naman Ms. Fryxell. "  sabi nito sa kanya na sobrang seryoso.

Tumalon  ang puso ni Zebby dahil sa saya na sana totoo ang gagawin nito. 

" Nagawa ko lang naman yun noon,  nasaktan kita dahil di ko gusto ang ginawa ang paghahabol sa lalaki na dapat ang lalaki ang naghahabol sa babae. "   dagdag nito.
.
..
.

.
.
.
.
.
.
.
Halos di makahinga si Zebby dahil sa sobrang tibok ng puso niya.  Hanggang ngayon kahit nasa bahay na siya.

Ngayon magkikita na naman siya dahil imbitado sila sa wedding anniversary  ng parents  nito.

Sout niya ngayon ang cocktail dress na kulay white  which is bagay na bagay sa kanya kita ang hapit na hapit ang bewang.  At nagbibigay ng komportable sa kanya ang damit dahil cotton ito.

Habang palapit sila sa venue  ay sobrang kinabahan si Zebby na hindi niya alam ang dahilan. Pero pinagsawalang bahala niya ito.

.
.
.
.
.
.
.
.

Nasa  loob na sila kaya bumati siya at mga magulang niya sa magulang ni Dixon.

" Good evening  ladies and gentlemen, today we celebrate the wedding  anniversary  of Mr. & Mrs.  Luxembourg.  Before we start the giving message  . We have here  Ms.  Fryxell to sing a song for Mr. &Mrs.  Luxembourg  ."  mahabang sabi nito. 

Sobrang nagulat siya sa sinabi ng Mc di niya alam na may  performance pala siya. 
Tiningnan niya ang  mga magulang niya na malaki ang ngiti.  Kaya no choice siya kundi pumunta sa stage at kinuha ang mic.

" Ahmm, hi  to all of you, and also to Mr.  & Mrs.  Luxembourg , so this song is for you. " sabi niya habang tuminggin sa mesa kung saan ang pamilya nito.

"I will not make the same mistakes that you did
I will not let myself
Cause my heart so much misery
I will not break the way you did
You fell so hard
I've learned the hard way
To never let it get that far"

Simula niya sa kanta dito naalala niya ang mga paghahabol niya kay Dixon na kahit kailan hindi siya nito mamahalin.

"Because of you
I never stray too far from the sidewalk
Because of you
I learned to play on the safe side so I don't get hurt
Because of you
I find it hard to trust not only me, but everyone around me
Because of you
I am afraid"

Pero kahit anong  limot niya rito kahit kailan dito nawawala sa pusp niya.  Tama nga sila nakakalimot ang isip pero ang puso ay hindi.

"I lose my way
And it's not too long before you point it out
I cannot cry
Because I know that's weakness in your eyes
I'm forced to fake
A smile, a laugh everyday of my life
My heart can't possibly break
When it wasn't even whole to start with"

Kahit sa loob ng tatlong taon na gusto niyang makalimot hindi pa rin ito gusto niya itong layuan hinahanap niya pa rin ito.

"Because of you
I never stray too far from the sidewalk
Because of you
I learned to play on the safe side so I don't get hurt
Because of you
I find it hard to trust not only me, but everyone around me
Because of you
I am afraid"

Ngayon natakot na siyang sumugal takot na siyang magmahal ng  iisang tao dahil masasaktan ulit siya pero hindi niya alam tadhana ang nagdala ng kapalaran niya.

" I watched you die
I heard you cry every night in your sleep
I was so young
You should have known better than to lean on me
You never thought of anyone else
You just saw your pain
And now I cry in the middle of the night
For the same damn thing
"
   Pero bakit di niya kaya namawala ito. Bakit hindi siya hahayaan ng tadhana na maging masaya.

"Because of you
I never stray too far from the sidewalk
Because of you
I learned to play on the safe side so I don't get hurt
Because of you
I try my hardest just to forget everything
Because of you
I don't know how to let anyone else in
Because of you
I'm ashamed of my life because it's empty
Because of you
I am afraid
Because of you (oh)
Because of you (mm, oh)"

Handa na ba siya?   Handa na ba siyang patawarin ito o magmatigas muna siya. 
Tumulo ang luha niya ng pagkatapos niyang kantahin yun at umalis sa stage imbes na sa mesa siya pupunta pumunta siya sa kung saang sulok ng venue at napadpad siya sa swimming  pool area dito sa loob ng hotel.

At doon binuhos lahat ng luha niya. 
Biglang may yumakap sa kanya na humihikbi din.

" Sorry  for the  whole  thing I made to you Nicole, just please  patawarin mo na ako. "  iyak na sabi nito sa kanya.  Kaya
humarap siya at pinagsusuntok ito sa dibdib.  Kahit pagod na siya kakaiyak.

"  Bakit ganoon?  Dixon imbes na lumayo na ako sa iyo, ikaw na naman ang laging lumalapit sa akin, imbes na kakalimutan kita pero kahit kailan di ko magawa,  kahit na pinilit kong kalimutan na minahal kita mas lalo lang kitang minahal.  Bakit ang unfair ng mundo  sa akin, ginawa ko naman lahat ehh na mahalin kita pero para  sayo wala lang ang unfair - unfair talaga."
sabi niya kahit patuloy lang siya sa pag iyak at pagsuntok niya sa dibdib nito. 

Kaya mas lalo hinigpitan nito ang yakap.

" Oo naramdaman ko din naman ehh,  hindi ako manhid Nicole  para di ko yun maramdaman,  naiinis lang ako dahil sa pinag gagawa mo dahil mas lalo akong nahulog sa iyo,  pinalayo kita para hindi yon mangyari,  lumayo ka nga pero mas lalo akong nagsisisi pinalayo kita, mas lalo akong walang silbi dahil sa pinaggagawa ko . Please  give me a second chance to prove to you na sincere  ako sa paghingi ng tawad sa iyo. "  mahaba din nitong sabi sa kanya habang tumulo ang mga luha nito.

Di makapaniwala si Zebby sa nangyari.
On the spot confession ang nangyari sa kanila sa tabi pa talaga ng pool.