Benim Psikopatım (Bakugou×Y/N)

2.bölüm

İçkili yoktu(;'༎ຶٹ༎ຶ')
§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§

Sabah alarmımla istemsiz bir şekilde kalktım, giyindim, bir iki şey atıştırdım ve tam işe çıkıcakken gözüm salon koltuğundaki karaltıya takıldı. Biraz ona yaklaşınca onu seçebilicek duruma gelmiştim, dünkü psikopattı.

Yere oturdum ellerimle yüzümü kapadım ve bissüre öyle kaldım. Sonra küçük bir notkağıdının üzerine
-Sana kahvaltı ayırdım. İşe gitmem lazım anlamamaları için. Ben gelene kadar verdiğim telefonla oyna. Burdada numaram var birşey olursa ararsın.
Yazdım önündeki masaya bıraktım ve dışarı çıktım.

Gün içindede şirkette hiçbir şey yememiştim. Karnım gurulduyordu ama canımda yemek yemek istemiyordu. Sabahki omletle duruyordum sadece. Öğlen arasına kadar aralıksız evrak okudum ve geri dönüş yazdım. Öğlen arasında ev telefonum beni arıyordu. Çok kalabalık olmayan biryere gittim ve telefonu açtım.

(Y/N):Alo?
(?):Heh tamam, ben acıktım ne yiyim?
(Y/N):Evde yemek yok sipariş vermem lazım ama sadece sen varsın ve sen kapıyı açarsan anlarlar. Sipariş vericem arkadan kapının önüne bırak de bıraksın gitsin. Gittiğinden emin olduktan sonra al kendini geri kilitle.
(?):Nekadar akıllısın lan sen
(Y/N):İyi baybay çok arama.
*Arama sonlandırıldı*

Geri dinlenme arasına gittiğimde birkaç tanıdığım sevecen kız piç piç bana bakıyordu. Ne oldu dercesine ellerimi karnımda kavuşturdum ve onlara baktım. Birbirlerine baktılar ve ayağa kalkıp yanıma gelmeye başladılar.

(?):Hey Y/N nezamandan beri bir sevgilin var?
(Y/N):NE?! ÖYLE BİRŞEY YOKKİ!
(?):Emin misin? Sen kimseyle doğru düzgün telefonla konuşmazsın?
(Y/N):ÖFFFF BİRGÜNDE SALIN YA BİR GÜNDE SALIN!

§

Akşama yine canım çıkmış bir şekilde eve geldim. Onu salonda görememiştim ama pizza kutusunun kabı duruyordu. Kabı aldım ve attım sonra odama gidip üstümü değiştirdim ve ona bakmaya başladım. Balkonda dün aldığım biraların birini içiyordu ve telefonun parlak ekranına bakıyordu.

Dalmışım, bissüre onu öyle izledikten sonra bıkkın bir şekilde bana döndü ve
(?):Daha nekadar dikizliceksin?
Dedi. Şaşkın bir şekilde gözlerimi belerttim ve geri içeri dönüm.

§

Telefon elimde bacak aramda cips kasesi önümdede açık televizyon vardı. Biraz telefona biraz televizyona bakıyordum aradada cipsten ağzıma atıyordum. Sonra içeri girdi ve yanıma geldi. Başımı ondan tarafa çevirmesemde ayak seslerinden anladım. Bira şişesini mutfağa bıraktı ve yanımdaki ikili koltuğa oturdu. Sonra ben telefona bakarken bir anda elini cips kasesine batırdı aynı zamanda gözümün içine bakıyordu. Kızarmış bir şekilde onun gözlerine bakıyordum.

Sonra cipsi aldı ve ağzına attı. Hala bana bakıyordu ve sırıtıyordu. Kaseyi aldığım gibi önümdeki masaya bıraktım ve odama koştum. LAN HEM PSİKOPAT HEMDE SAPIK! Sonra odamda yatağa girdim ve telefona bakmaya devam ettim. Bissüre sonra yüzü kızarmış bir şekilde yanıma geldi. Üstüme üstüme geliyordu. Telefonu etejere bıraktım yüzümü yorganla kapayıp korumaya çalıştım.

Yorganı yırtarcasına çekti ve üzerime çıktı. Kendimi nasıl saklasam diye düşünürken bir anda dudaklarımızın birleştiğini hissettim. Gittikçe derinleşiyordu ve karşılık veremiyordum. En sonunda onu ittiğimde ikimizde nefes nefese kalmıştık. Bir elimle onu tutuyordum diğer elimlede yana yatmış başımı koruyordum.

Birkez daha yaklaştı ve boynumu ısırmaya başladı. Çok acıyordu ve hiçbirşey diyemiyordu, sesimi çıkaramıyordum. Kafasını boynumdan kaldırdıktan sonra bana baktı. Gözlerimden yaşlar süzülüyordu ve kıpkırmızıydım.

Hoşlandımı bilmiyorum ama vücudumun başka kısımlarınıda öpüp ısırmaya başlamıştı. Yavaşça aşşağı iniyordu. Onu birkez daha ittim ve kendimi top haline getirdim. Bir anda durdu ve kendide geri çekildi yüzünde hala o sapık gülüş vardı, sonrada salona gitti.

Arkasından kalktım ve kapıyı kilitledim. Çok ama çok kızarmıştım. Yarın sanırım şirkete gidemicektim. Hemende yatağıma girip uyumaya çalıştım.

§

Kalktığımda saat gecenin 3.48'iydi. Kendi kendime kalkmıştım. Yatakta doğruldum azcık bildirimlere baktım sonrada odadan çıktım. O çocuk salonda değildi. Hiç seslenmedim, olmasada olurdu değilmi... Mutfağa geçtim ve dolaba baktım. Bi saniye doğru ya hiçbirşey yoktu. Telefondan ne sipariş versem diye bakmaya başladım.

Arkamda bir nefes hissettim. Kafasını omzuma bılaktı ve kollarını belime doladı. Hiç kimse bana bukadar yaklaşmamıştı. Hiçkimseyle daha önce öpüşmemiştim. Ve hiçkimse daha bana dokunmamıştı...

Sonra kapı çaldı. Elleririni belimden çektim ve kafasını kaldırdım. Zor ayakta duruyordu. Sandalyenin birine oturttum ve kapıya yöneldim. Kasklıydı ve yüzü seçilmiyordu. Elinde istediğim paketler vardı. Ve aramızda şöyle bir konuşma geçti

(?):Buyrun paketiniz. 25TL lütfen.
(Y/N):Ben telefondan ödemiştim?
(?):Önümdeki bilgilere göre 25TL almam lazım.
(Y/N):BAKIN! BENİMDE ÖNÜMDEKİ BİLGİLERE GÖRE ÖDEMİŞİM! NERDE SİZİN BİLGİLERİNİZ ACABA?!
(?):Lütfen sakin olun bilgiler burda...
Ne kadar güzelsiniz...
(Y/N):TAMAMDA BU BİLGİLER BENİM DEĞİL YANLIŞ KİŞİYE GETİRMİŞSİNİZ! YAN APARTMANA GİDİCEK BU NASIL BURAYA GELEBİLİYIRSUNUZ?!
(?):Çok güzel gözlerin var...
(Y/N):BEYFENDİ SİZ BENİ DİNLİYORMUSUNUZ?! HEY-

Beni yakaladı ve ağzımı kapayıp içeri girdi. Kendimi koruyamıyordum ve bu beni çıldırtıyordu. Duvara dayadı ve boştaki eliyle kaskını çıkarıp kenara attı. Sonra kapıyı kapadı ve dudaklarıma yapıştı. Çok ama çok gerilmeye başlamıştım. Öyle çok gerilmiştimki gözlerimden yaşlar akıyordu. Mutfak kapısı açıldı ve o çocuk çıktı. Bize bakıyordu...

Sonra bir anda gözlerini belertti ve üzerimize yürümeye başladı. Önümdeki çocuk korkmuş bir şekilde ona bakıyordu. Ben geri çekildim ve arkalarından onları izlemeye başladım. Evimdeki çocuk diğerinin üstünü çıkmış onu öldüresiye dövüyordu. En sonun da yanına gittim ve
(Y/N):Tamam artık bırak gitsin hadi bırak...
(?):KİMSEYE BUNU SÖYLEMİCEKSİN ANLIYORMUSUN BİRDAKİNE GEBERTİRİM SENİ!
(?):Ta-tamam tamam
Sonra onu bıraktı ve çıkmasına izin vermişti. Hiç açlık hisside kalmamıştı. Yanımdaki çocuğa sarıldım ve biraz ağladım. Oda ağlamama izin vermişti. Sonra yavaşça ayrıldık ve bende evi toparlamaya başladım. Pek uykum yoktu kalktığımda uykumu almıştım. Açlığımda yok olmuştu bende arkadaki fazladan kütüphane odama geçtim ve yarım olan kitabıma devam etmeye başladım. Yanıma geldi ve oturdu.
(?):Sıkıldım ben
(Y/N):Kitap alabilirsin? Televizyon izleyebilirsin? Telefonunla oynayabilirsin?
(?):Biz tanışmışmıydık
(Y/N):Yerimi şimdi?
(Bokugou):Ben Katsuki Bakugou. Psikopat kaçağım
(Y/N):Kitap okuyorum dikkatımı dağıtma lütfen.
Elimden kitabı çekti ve bana daha çok yaklaştı.
(Y/N):Y/N L/N İYİMİ!
(Bokugou):Güzel şimdi devam edebilirsin.
Sonra kitabımı geri uzattı. Sayfa kaçmıştı ve kaçta olduğumu unutmuştum. Sayfaya baktığım gibi sinirlenip hızlıca diğer duvara attım.
Sonra kafamı kaldırdım ve ona baktım. Nasıl deli hastanesine alınmıştıki? Pek anormal bir yanı yoktu. O ise duvarda çatlak açan kitaba bakıyordu. Olduğum yerden kalktım ve odama geçtim. Telefondan sakin bir şarkı açıp meditasyon yapmaya başladım...

§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§

Bu bölüm birazcık değişik oldu ya. Sizce ileriki bölümlerde neler olabilir? cerenbakugou NaomiEffects usyally biguyster