kulağımda mahmut orhan ın yeteneği ile okula doğru ilerliyordum herkesi gözümdeki süzgeçten geçirerek tabi geneli fingirdeşen iğrenç vıcık vıcık çiftlerle doluydu midem kalktı çirkin bir görüntüydü turnikeden kartımı basıp sınıfa girdim ve yerime oturup eceyi beklemeye başladım evet eceyle yan yana oturuyorduk sınıfa bizim gruptan kimse gelmemişti bende telefonumda tumblr da biraz vakit geçirmeye başladım ben böyle zaman öldürürken ece gelmişti
ece:aşkooom
umay:aq beklerken bir hal oldum nerdeydin
ece:kanki trafik kilit
biz konuşurken sınıfın yavşak takımı girmişti
derin:umay hanım yine çok güzel bugün
ona doğru döndüm ve kaşlarımı çattım
umay:sen söylemeden önce de bugün çok güzeldim
sonunda yapmacık gülümsememi yüzüme taktım ece ile konuşmaya deva ettim yüzünün düştüğünü anlayabiliyordum
ece kolunda ki pahallı saatine bakarak konuştu
ece:dersin başlamasına 15 dakika var bizimkiler 5 dakika sonra gelir gel dolaptan kitapları alalım
kafamla onaylayıp anahtarlarımızı aldım ve dolaplara doğru gitmeye başladık anahtarı deliğe soktum ve kapağını açtı fakat açmamla birlikte kavisli kaşlarım çatıldı
kırmızı bir not kağıdı vardı
ecede bende olan hareketsizliği fark etti ve kağıta döndü
''herşeyi biliyorum şengiray
D''
kağıtta yazılanları okuduğum anda titremeye başladım neyi biliyordu
D kişisi kimdi sinirle sınıfa ilerleyeceğim sırada ece kolumu tuttu ve etrafı kontrol etti
dolabımdan ktaplarımı aldı kağıtı defterimin ön sayfasına koydu ve kitapları elime verdi
ece:bana bak hiçbir şey olmadı olayı belli etmiyorsun teneffüste kızlarla birlikte bunu konuşacağız ve bir yol bulacağız sen sadece hiçbir şey olmamış gibi davran
kızlar sınıfa gelmiş sınıf tamamlanmıştı tam 24 kişi vardı
...
kenan hoca: Allahhümme sabri zeynep sen şaka mısın yavrum
