Şu kalabalık şehirler
Kalemi yüreksiz şairler
Ellerinde silgiler
Satır satır siler beni
Vardığım tüm devirler
Tutulduğum sevgiler
Ellerinde mendiller
Gardan gara uğurlar beni
Ürküten çatık kaşlar
Yer süzen eğik başlar
Birazdan yağmur başlar
Bu sözler ıslatır beni
Tenimden et söktüğüm
Gülüne yaş döktüğüm
O alnından öptüğüm
Sevgilim yadırgar beni
Karşımda ağlayan göz
ürekte sönmeyen köz
Biri üvey diğeri öz
İki ölüm kucaklar beni
Alev tuttu ellerim
Zalim üzdü dillerim
Çok barınmam giderim
Yoka kovarlar beni
Nefesi yok uykumun
Sebebi çok korkumun
Sokağında yurdumun
Gün gelir yıkarlar beni
Kuldan korkan insanlar
Hakka susan lisanlar
Şeytan buyruğu imamlar
Bir olur azarlar beni
Ölürsem bir eşikte
Doğarım bir beşikte
Altın bir bilezikte
Gelecek saklar beni
Bende bulurlar kusuru
Derler bulanık suyu
İsrafil üfler suru
Bu divan aklar beni...
YOU ARE READING
GÖKYÜZÜNDE TOPRAK KOKUSU
Poetry"Uçurumun kenarındayım. Ayaklarım ölüm ile yaşamın ince ucunda. Evet görüyorum her şeyi, Her şeyin farkındayım. Gökler yıldızlarıyla birlikte işte orada Toprağın avucunda.. " Göklerimizi toprağın avuçlarında terleten milyonlarız artık. Hayallerimi...
