Гүнгийн гэр бүлийн хог шаар

2

Хэн нэгэн түүний биеийг зөөлөн товшиж байгаа нь мэдрэгдэж байв. Барзгар гар нь хүнд ядарсан эцгийн гарыг эргэцүүлэн бодуулмаар. Тэр тийм дулаахан байсан.

"Залуу мастер, өглөө боллоо."

Гэхдээ хоолой нь маш гүнзгий. Тэр бүх бие нь даарч, нүд нь ухамсаргүйгээр томорч байгааг мэдрэв. Түүний нүдийг бүлтийлгэхээр цонхоор нарны хурц гэрэл тусахын оронд харсан зүйл бол сэтгэл хангалуун царайлан зогсож байсан хөгшин эр байв.

"Таныг ганцхан удаа дуудхад л сэрж байгааг харах үнэхээр гайхалтай байна."

"Хөөе?"

"Мастер хэсэг хугацаанд залуу мастертай хамт хооллохыг хүсч байсан. Өнөөдөр боломжтой юм шиг байна.

Тэр өвгөний мөрний цаадах толины тусгалыг харж байв. Толин дотрох улаан үстэй эр түүнрүү харахад тэрээр үэнхээр төөрөлдсөн бололтой байв.

'Тэр залуу одоо би юм байхдаа¿'

"Залуу мастер Кэйл?"

Тэр үйлчлэгч шиг харагдсан хөгшин эрийг түүнийг дуудаж байгааг ойлгоод эргэж харав. Гэхдээ тэр санаа зовсон эрд асуудал байгаагүй.

Тэр түүнийг маш тодорхой сонссон.

*Залуу мастер Кэйл*. Энэ бол танил нэр байв. Тэр аажмаар энэ нэрийг санав.

"Кэйл Хенитуз?"

Хөгшин үйлчлэгч түүн рүү яг л өөрийн ач хүүгээ харж байгаа юм шиг харж байв.

"Тиймээ. Энэ бол таны нэр, залуу мастер. Та жаахан согтуу хэвээр байгаа бололтой.

Өвгөний санаа зовсон хариуг сонсоод түүнд аяндаа Кэйл Хенитуз гэдэг нэрнээс илүү чухал нэр бодогдов.

"...Бэкрокс"

"Та хүүгийн маань тухай яриад байгаа юмуу?"

"... тогооч (тогооч)".

"Тийм ээ. Миний хүү тогооч. Надад таны шартсан байдалд зориулж ямар нэгэн зүйл хийх шаардлагатай байна уу?"

Тэр хүрээлэн буй орчноо харанхуйлж байгааг мэдэрч, толгой нь эргэж эхлэв.

"Залуу мастер аа, та одоо хүртэл согтуу байна уу? Би эмч дуудах уу? Эсвэл ус авчрах уу? "

Тэр нүүрэн дээр нь унасан улаан үсийг харав. Энэ нь түүний хар үснээс тэс өөр тод улаан өнгө байв.

Кэйл Хэнитуз. Бэкрокс. Бэкроксийн аав Рон.

Тэд өнгөрсөн шөнө унтахаасаа өмнө уншиж байсан роман болох [Баатар төрсөн нь] эхэнд гарч байсан дүрүүд байв.