17.BÖLÜM

58.8K 2.4K 1.6K
                                    

UMARIM BU BÖLÜM 'DEN İĞRENMEZSİNİZ SJSJSJSJ

+150 YORUM SAYISI

+80 OY SAYISI

BAKALIM 1 GÜNDE SINIRA ULAŞACAKMIYIZ SJSJSJSJ

YAZIM YANLIŞI VARSA KUSURA BAKMAYIN LÜTFEN 🙏

HADİ BAKALIM

İYİ OKUMALAR 👇

💚
Kulağıma kapının sert bir şekilde kapanma sesi gelince, düştüğüm yerde irkildim. Bakışlarımı karanlık odada gezdirince neredeyse hiç bir şey görünmüyordu.

Ben karanlıktan çok korkarım hemde çok. Kalbimden yükselen sesle çığlık atmaya başlarken ayağa kalkmaya çalışıyordum.

"KAAN ÇIKART BENİ BURDAN... KAAN ÇOK KORKUYORUM..." diye defalarca aynı şeyleri tekrar ederken kapıya yumruk atmaya başlamıştım.

"KAAN LÜTFEN ÇIKART BENİ BURDAN... ÇOK KORKUYORUM... ÇIKART BENİ... İMDAAAAAAAAT YARDIM EDİN LÜTFEN YARDIM EDİN..." Gözümün önünü göremezken artık hıçkırarak ağlıyordum.

Boğazımın yırtıldığını hissetsem bile kapıyı sert bir şekilde yumruklayıp evi iletecek dercede çığlık atıyordum.

"KORKUYORUM BURDAN ÇOK KORKUYORUM... DUY ARTIK BENİ BİR DAHA KAÇMAYACAĞIM ÇIKART BENİ... KAAAAAAAN... "

Nefesimin kesildiğini hissedince sessizce göz yaşı döküp anlımı kapıya yaslayarak kapıyı az önce ki halime göre daha sakin çalmaya başladım.

Şuna kendimi çok kötü hissediyorum. Arkamı dönüp odaya bakamıyorum çünkü çok korkunç olduğunu biliyorum.

"Lütfen çıkart... Pişmanım çok pişmanım" derken sesim gitmişti.
Allah senin belanı versin Kaana. Seni asla affetmeyeceğim asla.

Beni sürükleyerek evin altında ki bodrum katına getirmişti. acımadan içeriye itip gözlerime bakarak 'Kendine çeki düzen verene kadar burdasın' deyip üzerime kapıyı kilitleyip gitmişti.

Yapmaz zannettim. Beni gerçekten seviyorsan yapmaz dedim. Sadece gözümü korkutuyor dedim ama öyle bir darbe attı ki istesem bile artık affedemem.

"YETEEEEER... SENDEN NEFRET EDİYORUM... DUYUYOR MUSUN BENİ? SENDEN NEFRET EDİYORUM... SENİ ASLA AFFETMEYECEĞİM ASLA..." diye son gücümle bağırmaya devam ediyordum ki ayağımın üzerinde hissettiğim şeyle sesim kesildi.

'Vıyk' diyen sesle gözlerim kocaman olurken ayağımın üzerine çıkan FARE'Yİ fırlatarak kapıya daha hızlı vurmaya başladım.

"FARE VAR... FARE VAAAAR... KAAN FAREDEN ÇOK KORKUYORUM... AAAA AYAĞIMA GELİYOR... İMDAAAAAAT... YARDIM EDİNN..."

Fareden çok korkuyorum Kaan'dan korktuğum kadar fare'den de korkuyorum ve şuan ayağımın etrafında hissettiklerimle parmak uçlarıma yükselip etrafta kaçarken bağırmayı ihmal etmiyordum.

"SENDEN NEFRET EDİYORUM KESKİN... NEFREEEEET" derken ağlamaktan helak koşmaktan beter olmuştum.

Dizimi sert bir şekilde çarptığım masayla dengemi sağlayamayıp sırt üstü yere düşmemle sırtımda bağıran fareyle çileden çıkmıştım.

Gri dumanın hava da süzülerek yok oluşunu izleyen Kaan, bahçenin ortasında durmuş sigara içiyordu.

Sırf Bilge'nin yardım çığlıklarını duymamak için bahçeye çıkmıştı. Yoksa bilyor ki ordan çıkartırdı.
Yardım çığlıklarına dayanamayıp çıkartırdı. O yüzden sesinden uzak bir yerde beklemeyi tercih etmişti.

Mafyanın sarışını (Tamamlandı)Where stories live. Discover now