[ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ]➊.ဇာတ္လိုက္ကိုေရွာင္ရွားရမယ္! [ဇာတ်လိုက်ကိုရှောင်ရှားရမယ်!]

.. ၁၉၄ ..

《Zawgyi》

အပိုင္း - ၁၉၄
[လက္မထပ္ခင္ ေန႔ရက္ေတြ - ၂]

"ဟားဟား ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ဖို႔မလိုပါဘူးဟယ္ ... ဘာလို႔ အခ်ိန္ထပ္ျဖဳန္းေနေတာ့မွာလဲ? ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကၽြမ္က်ဴးက ငါ့ကိုစိတ္ဝင္စားတယ္ဆိုတာ ခဏပဲကို ... ေနာက္ထပ္ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကို သူမ်က္စိက်သြားတဲ့အခါက်ရင္ ငါ့ကိုေမ့သြားမွာေလ ... စိုးရိမ္ေနဖို႔မလိုေတာ့ပါဘူး"

ခ်င္းစုယြဲ႕က ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းပင္ မွတ္ခ်က္ျပဳ၏။
"ဒါေပမယ့္ နင္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနတယ္လို႔ ငါဘာလို႔ခံစားေနရပါလိမ့္ေနာ္?"

က်ံဳခ်င္းရဲ႕မ်က္လံုးေတြ၌ တစ္စံုတစ္ရာက ျဖတ္ခနဲလက္သြားၿပီးလၽွင္ ေခါင္းစဥ္လႊဲသြားသည္။
"သူ႔အေၾကာင္းထပ္မေျပာေတာ့ဘူး ... အဲဒီအစား လက္ထပ္ၿပီးသြားတဲ့ ခ်န္းကေတာ္ကို  အင္တာဗ်ဴးပါရေစဦး ... အိမ္ေထာင္သည္ဘဝက ဘယ္လိုလဲ?"

"အရမ္းကိုေကာင္းတယ္"
သူမကရယ္ၿပီးေျဖ၏။

"ကၽြတ္..ကၽြတ္ .. ဘယ္လိုေတာင္ မနာလိုစရာေကာင္းလိုက္တာ"

"ငါ့ကိုမနာလိုျဖစ္မေနနဲ႔ ... နင္လည္း အေႏွးနဲ႔အျမန္ ဒီလိုျဖစ္လာမွာပဲ ဘယ္သူသိႏိုင္မွာလဲလို႔? ... နင္က ငါ့ထက္ ပိုေပ်ာ္ရတာမ်ိဳးေတာင္ ျဖစ္ႏိုင္ေသးတယ္"

"ဟုတ္ပါၿပီ"
က်ံဳခ်င္းက ျပံဳးလိုက္ရင္းျဖင့္ ႏွစ္ဦးသား ေထြရာေလးပါးေျပာကာ အျခားအေၾကာင္းအရာေတြဘက္ ေရာက္သြားသည္။

သူမတို႔ေတြ စကားေျပာၿပီး စားေသာက္ကာ ေရွာပင္ထြက္ၿပီးခ်ိန္တြင္ ညဆယ္နာရီပင္ ရွိၿပီျဖစ္သည္။ လက္ထဲမွာ အိတ္ေတြအမ်ားႀကီးႏွင့္ ေရွာပင္းေမာထဲက ထြက္လာၾကကာ က်ံဳခ်င္းက ခ်င္းစုယြဲ႕ကား ဘယ္ေနရာမွာပါကင္ထိုးထားလဲ ေမးလာ၏။
"ငါ မေန႔ကအိမ္ျပန္လမ္းမွာ အက္စီးဒန္႔အေသးစားေလးျဖစ္ေတာ့ ဒီေန႔ ခ်န္းစီႏ်န္လိုက္ပို႔တာ ... ငါ့ကားက ဒီမွာမရွိဘူး"

"မနာလိုအားက်လာၿပီေဟ့!"
က်ံဳခ်င္းကဆိုသည္။
"ဒါဆို ဒီေန႔ ကၽြန္မက ခ်န္းကေတာ္ကို ျပန္ေမာင္းပို႔ရင္ေရာ ဘယ္လိုလဲ?"

သူမတို႔ေနတဲ့ေနရာေတြက ဆန္႔က်င္ဘက္ေတြျဖစ္သျဖင့္ ထိုသို႔သာလိုက္ပို႔ပါက က်ံဳခ်င္းတစ္ေယာက္သူ႔အိမ္ မေရာက္ေသးခင္မွာပင္ ညသန္းေခါင္ ျဖစ္သြားေပလိမ့္မည္။
"မလုပ္ပါနဲ႔ ... နင္ ေတာ္ေတာ္ဒုကၡမ်ားသြားလိမ့္မယ္ ... ငါ ခ်န္းစီႏ်န္ကို ဖုန္းေခၚၿပီး လာႀကိဳခိုင္းလိုက္မယ္"