O küçük kızın hayallerini katletmişti babası. Ruhunu katletmişti. Son göz yaşını dökmüştü küçük kız artık ağlamak yoktu artık dimdik durmak hayata meydan okuyup onun zorlukları karşısında durmak vardı. İnsan hep mutlu olursa hayalini kuracak neyi kalır? Bu küçük kız zengindi ama mutlu değildi. Bu kız da hep mutlu bir ailenin hayalini kuruyordu. Ama elbet bir gün o da mutlu bir aile kuracaktı. "ELBET O DA SEVECEKTİ, SEVİLECEKTİ..."
3 parts