"Toprağımda filizlendiğin gün, iyi ve güzel kadınlar hep ağlar diye bir şarkı mırıldanıyordun hatırlıyor musun?" diye sorduğunda kalbimin gerçek anlamda attığını hissettiğim o güzel an geldi aklıma. Dudaklarımı ısırarak kafamı salladım. "O öyle değilmiş be sevgilim." Aramızdaki mesafeyi kalbimi titreten birkaç adımıyla yok ettiğinde tırnaklarımı etime gömerek sabit durmaya çalıştım. Fakat bana öyle... Yıkılmış gibi bakarken bunu yapmak hiç kolay değildi. Hem de hiç hiç kolay değildi. Özlediğim sıcaklığı yanağıma tüy gibi deyip geçerken derin bir nefes aldım. "İyi ve güzel kadınlar ağlamazmış. Çok güzel ağlatırlarmış Leya." dediğinde titreyen çenemi zapt etmeye çalıştım fakat nafile bir çabaydı. Hayır öyle değil. Ben isteyerek yapmadım. Seni bırakmak istemedim. Hatta seni hiç bırakmadım demek istedim. Gözyaşlarını öperek silmek, süzülmüş bedenine sıkıca sarılmak istedim ama sadece istedim çünkü dilimdeki parangalar bunu yapmama izin vermedi. 🌙2018 | desalpha Kitaba bir süre ara verilmiştir.
22 parts