من میدونم شبها قرصهاتو نمی خوردی تا بتونی دوباره اونهارو ببینی. همیشه وقتی سکوت میکردی، جدی میشدی و یا با لبخند به یه گوشه نگاه میکردی میدونستم داری به حرفهاشون گوش میدی. خنده داره اما من به آدمهایی که فقط تصورات ذهنت هستن و هیچ وجود خارجی ای ندارن حسودی میکنم! و این واقعیت که اونا میتونن همیشه همراهت باشن اما من نمیتونم باعث میشه ازشون متنفر بشم... جین 17 ژوئن کاپل: نامجین ژانر: درام، فانتزی، روانشناسی "کامل شده"