"Biz iki kimsesiz birbirimize kimse olalım mı?" Gülüşlerine dokunmadım, dokunamazdım, nasıl kıyardım ki bendeki sana? Akide anlaşmak demekti peki biz anlaşmış mıydık? Âşık olmakla... Gerçekten dokunabilmekti aşk; tene değildi bu dokunuş sadece ama sadece insanın ruhuna dokunabilmekti. Bunu kaç insan gerçekten başarabilirdi ki? Ya da başarmak için cesaretli olabilirdi? Bir gece kahve kokusu çektim içime... Bir sabah vakti okyanus doldu ciğerlerime... Çok sevdim cümlesinin altında yatan tüm saklı gerçekler vardı; güvendim, kabullendim... Sana aramızda engeller olsa da âşık oldum...