Το άγγιγμα του.... αυτή η ζέστη που προσφέρει.... είναι το μόνο που θυμάμαι από εκείνον.... Υπάρχεις κάπου...ακόμη και εάν δεν σε θυμάμαι υπάρχεις.... . . . . . "Θα το κάνω!" " Κάντρα ! Δεν μπορείς να το κανείς αυτό!" Γύρισε να τον κοιτάξει χαμογελώντας του καθησυχαστικά. "Όλα θα πάνε καλά Μπρέντον...." "Εξοχή επιλογή κόρη μου... θα φύγεις με τον αδερφό σου αύριο για το βασίλειο της Ελιστέα... ο πρίγκιπας ανυπομονεί να σε γνωρίσει" . . . . "Το βασίλειο της Σελίνης σε χρειάζεται Κάντρα, μια μέρα θα είσαι η μόνη σωτηρία του κόσμου μας... μην το ξεχάσεις ποτέ σου αυτό" "Τι σημαίνει σωτηρία μαμά;" "Είσαι πολύ μικρή ακόμη μικρό μου αστέρι... και ελπίζω πως δεν θα χρειαστεί να μάθεις τι σημαίνει σύντομα....λοιπόν ποιο είναι εκείνο το αγόρι που γνώρισες;"