Όταν πέφτει η αυλαία και τα φώτα σβήνουν, ταυτόχρονα τελειώνει και μία παράσταση. Πεθαίνουν κάποιοι χαρακτήρες. Υπάρχουν όμως και αυτοί που ζουν. Ή μάλλον που έζησαν προς τιμήν των άλλων. Δεν ξέρω ποιός έμεινε μέχρι το τέλος αλλά μέχρι την απορία, αυτό το ΓΙΑΤΊ, ναι εκεί μείνανε όλοι. Δεν έχει σημασία η ηλικία λένε. Έχουν δίκιο γιατί η αγάπη και ο θάνατος είναι από την ίδια ζωή βγαλμένοι. - Σε αγάπησα πολύ πάρα πολύ. Εσύ όμως ποτέ. -Και εγώ σε αγάπησα αλλά δεν εισέπραξα ποτε την δική σου αγάπη. - Ίσως γιατί τελικα δεν κατάλαβες ότι υπάρχει. © Δικό μου δημιούργημα. Δεν δίνω δικαίωμα αντιγραφής.
20 parts